سوره نازعات {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 46 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

31- مسلّماً پرهيزگاران را رستگارى است

32- باغچه‏ها و تاكستانها،

33- و دخترانى همسال با سينه‏هاى برجسته،

34- و پياله‏هاى لبالب

35- در آنجا نه بيهوده‏اى شنوند، و نه [يكديگر را] تكذيب [كنند]

36- [اين است] پاداشى از پروردگار تو، عطايى از روى حساب

37- پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست

38- روزى كه [روح» و فرشتگان به صف مى‏ايستند، و [مردم] سخن نگويند، مگر كسى كه [خداى] رحمان به او رخصت دهد، و سخن راست گويد

39- آن [روز]، روز حقّ است؛ پس هر كه خواهد، راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد

40- ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دست خويش پيش فرستاده است بنگرد؛ و كافر گويد [كاش من خاك بودم»

سوره نازعات {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 46 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند،

2- و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند،

3- و به فرشتگانى كه [در درياى بى‏مانند] شنا كنان شناورند،

4- پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقت گيرنده اند،

5- و كار [بندگان] را تدبير مى‏كنند

6- آن روز كه لرزه‏اى بلرزد،

7- و از پى آن لرزه‏اى [دگر] افتد،

8- در آن روز، دلهايى سخت هراسانند

9- ديدگان آنها فرو افتاده

10- گويند [آيا [باز] ما به [مغاك] زمين بر مى‏گرديم؟

11- آيا وقتى ما استخوان ريزه‏هاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مى‏گيريم]؟»

12- [و با خود] گويند [در اين صورت، اين برگشتى زيان‏آور است»

13- و[لى] در حقيقت، آن [بازگشت، بسته به] يك فرياد است [و بس]

14- و بناگاه آنان در زمين هموار خواهند بود

15- آيا سرگذشت موسى بر تو آمد؟

16- آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدّس [طُوى» ندا در داد

17- [به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است؛

18- و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى،

19- و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى؟»

20- پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود

21- و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد

22- سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست،

23- و گروهى را فراهم آورد [و] ندا در داد،

24- و گفت [پروردگار بزرگتر شما منم!»

25- و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد

/ 286