سوره فجر {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 30 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

4- [ناچار] در آتشى سوزان درآيند

5- از چشمه‏اى داغ نوشانيده شوند

6- خوراكى جز خار خشك ندارند،

7- [كه] نه فربه كند، و نه گرسنگى را بازدارد

8- در آن روز، چهره‏هايى شادابند

9- از كوشش خود خشنودند

10- در بهشت برين‏اند

11- سخن بيهوده‏اى در آنجا نشنوند

12- در آن، چشمه‏اى روان باشد

13- تختهايى بلند در آنجاست

14- و قدحهايى نهاده شده

15- و بالشهايى پهلوى هم [چيده]

16- و فرشهايى [زربفت] گسترده

17- آيا به شتر نمى‏نگرند كه چگونه آفريده شده؟

18- و به آسمان كه چگونه برافراشته شده؟

19- و به كوهها كه چگونه برپا داشته شده؟

20- و به زمين كه چگونه گسترده شده است؟

21- پس تذكّر ده كه تو تنها تذكّر دهنده‏اى

22- بر آنان تسلّطى ندارى؛

23- مگر كسى كه روى بگرداند و كفر ورزد،

24- كه خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب كند

25- در حقيقت، بازگشت آنان به سوى ماست؛

26- آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست

سوره فجر {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 30 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- سوگند به سپيده دم،

2- و به شبهاى دهگانه،

3- و به جُفت و تاق،

4- و به شب، وقتى سپرى شود

5- آيا در اين، براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است؟

6- مگر ندانسته‏اى كه پروردگارت با عاد چه كرد؟

7- صاحب [بناهايى چون] تيرك‏هاى بلند،

8- كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟

9- و با ثمود، همانان كه در درّه، تخته سنگها را مى‏بريدند؟

10- و با فرعون، صاحب خرگاه‏ها [و بناهاى بلند]؟

11- همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند،

12- و در آنها بسيار تبهكارى كردند

13- [تا آنكه] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرو نواخت،

14- زيرا پروردگار تو سخت در كمين است

15- امّا انسان، هنگامى كه پروردگارش وى را مى‏آزمايد، و عزيزش مى‏دارد و نعمت فراوان به او مى‏دهد، مى‏گويد «پروردگارم مرا گرامى داشته است»

16- و امّا چون وى را مى‏آزمايد و روزى‏اش را بر او تنگ مى‏گرداند، مى‏گويد «پروردگارم مرا خوار كرده است»

17- ولى نه، بلكه يتيم را نمى‏نوازيد؛

/ 286