غزل 374 - آئ‍ی‍ن‍ه‌ ج‍ام‌ ‌ نسخه متنی

بس خجالت که از اين حاصل اوقات بريم31
تا به ميخانه پناه از همه آفات بريم
ره بپرسيم مگر پي به مهمات بريم
حاجت آن به که بر قاضي حاجات بريم33
حاجت آن به که بر قاضي حاجات بريم33

فلک را سقف بشکافيم و طرحي نو دراندازيم
من و ساقي به هم تازيم2) و بنيادش براندازيم
نسيم عطرگردان را شکر در مجمر اندازيم
که دست افشان غزل خوانيم و پاکوبان سر اندازيم
بود کن شاه خوبان را نظر بر منظر اندازيم
بيا کاين داوري‌ها را به پيش داور اندازيم
بيا کاين داوري‌ها را به پيش داور اندازيم