غزل 487
اي بيخبر بکوش که صاحب خبر شوي
در مکتب حقايق پيش اديب عشق
دست از مس وجود چو مردان ره بشوي
خواب و خورت ز مرتبه خويش دور کرد
گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد
بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوي340
تا راهرو نباشي کي راهبر شوي336
هان اي پسر بکوش که روزي پدر شوي337
تا کيمياي عشق بيابي و زر شوي338
آن گه رسي به خويش که بي خواب و خور شوي339
بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوي340
بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوي340