چهار چيز
از چار چيز مگذر گر عاقلى و زيرك
امن و شراب بيغش،معشوق و جاى خالى
امن و شراب بيغش،معشوق و جاى خالى
امن و شراب بيغش،معشوق و جاى خالى
چهل سال رنج و غصه حافظ
1.چل سال رنج و غصّه كشيديم و عاقبت
2.چل سال بيش رفت كه من لاف مىزنم
كز چاكران پير مغان،كمترين منم
تدبير ما به دست شراب دو ساله بود
كز چاكران پير مغان،كمترين منم
كز چاكران پير مغان،كمترين منم
حافظ پشمينهپوش
سر مست در قباى زرافشان چو بگذرى
يك بوسه نذر حافظ پشمينهپوش كن
يك بوسه نذر حافظ پشمينهپوش كن
يك بوسه نذر حافظ پشمينهپوش كن
حافظ خلوتنشين
از فريب نرگس مخمور و لعل مى پرست
حافظ خلوت نشين را در شراب انداختى
حافظ خلوت نشين را در شراب انداختى
حافظ خلوت نشين را در شراب انداختى
حافظ در خلال سلوك
يا رب از ابر هدايت برسان بارانى
پيشتر زان كه چو گردى ز ميان برخيزم
پيشتر زان كه چو گردى ز ميان برخيزم
پيشتر زان كه چو گردى ز ميان برخيزم
حافظ در غربت
غم غريبى و غربت چو بر نمىتابم
به شهر خود روم و شهريار خود باشم
به شهر خود روم و شهريار خود باشم
به شهر خود روم و شهريار خود باشم
حافظ شهر
من ار چه حافظ شهرم جوى نمىارزم
مگر تو از كرم خويش يار من باشى
مگر تو از كرم خويش يار من باشى
مگر تو از كرم خويش يار من باشى
حافظ و عبادت
زان باده كه در ميكده عشق فروشند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش