لطفا منتظر باشید ...
252- اخلاص در تاءليف
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْخاتون آبادى در كتاب حدائق المقربين مى نويسد كه عده اى از علماى بزرگ شيعه از قبيل حمدانى قزوينى و
عبدالجبار بن عبدالله مقرى و حسن بن بابويه مشهور به حسكا در بغداد راجع به كتاب نهاية شيخ طوسى و
ترتيب ابواب و فصولش سخنانى گفتند. هر يك به زبانى اعتراض بر شيخ نمودند، و متفقا راءى دادند كه خالى
از عيب نيست ، همگى براى زيارت عازم نجف شدند اين موضوع در زمان حيات شيخ بود. با هم قرار گذاشتند: سه
روز روزه بگيرند و غسل كنند، شب جمعه از حضرت اميرالمؤ منين (ع ) بخواهند كه امر كتاب را برايشان واضح
نمايد.اعمال را انجام دادند، در شب جمعه على (ع ) را در خواب ديدند كه فرمود: در فقه اهل بيت كتابى كه سزاوار
اعتقاد باشد و به مسايلش بتوان رجوع نمود مانند نهايه شيخ همان كتابى كه درباره اش اختلاف داريد
نوشته نشده و علت اين ارزش آن است كه منصف در راه رضاى خدا با اخلاص آن را نوشته راجع به موضوعات كتاب
شك نكنيد به مسايلش عمل نماييد و فتوى بدهيد؛ نهايه شيخ به واسطه ترتيب و تفصيلى كه دارد شما را از
ساير كتب بى نياز مى كند.همين كه از خواب بيدار شدند هر يك اظهار كردند درباره نهايه خوابى ديده ايم . قرار بر اين شد كه
جداگانه هر كدام تفصيل رؤ ياى خود را بنويسد آن گاه با يكديگر مطابقه نمايند تا تعيين شود در خواب ها
اختلافى وجود دارد يا نه . پس از نوشتن و مطابقه كردن معلوم شد هيچ اختلافى بين خواب ها نيست . براى
عرض تهنيت همگى خدمت شيخ رسيدند، همين كه چشم شيخ طوسى رضوان الله عليه به آن ها افتاد. فرمود: آن چه
من راجع به نهايه گفتم قبول نكرديد تا از زبان اميرالمؤ منين (ع ) در خواب شنيديد شيخ خواب خود را براى
آنها نقل كرد.همين موضوع باعث شد كه علماى شيعه مدت مديدى عمل به فتاوى نهايه مى كردند. به طورى كه عده اى علماء
گفته اند در ميان شيعه پس از شيخ طوسى هشتاد سال گذشت و مجتهدى پيدا نشد. در اين مدت علماء عمل به
نهايه او مى كردند.(292)
253- توسل به اميرالمؤ منين (ع )
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْاز يكى از شاگردان شيخ مرتضى انصارى رضوان الله عليه كه او گفت : چون از مقدمات علوم و سطوح فارغ گشتم
براى تكميل تحصيلات به نجف اشرف رفتم و به مجلس درس شيخ درآمدم ولى از مطالب و تقريراتش هيچ نفهميدم
خيلى از اين وضع متاءثر شدم تا جايى كه دست به ختوماتى زدم باز فايده نبخشيده بالاخره به حضرت امير(ع
) متوسل گشتم .شبى در خواب خدمت آن حضرت رسيدم ، بسم الله الرحمن الرحيم را در گوش من قرائت نمود. صبح چون در مجلس
درس حاضر شدم درس را مى فهميدم كم كم پيشرفت كرده پس از آن چند روز به جايى رسيدم كه در آن مجلس صحبت
مى كردم .روزى از زير منبر درس با شيخ بسيار صحبت مى نمودم و اشكال مى گرفتم . آن روز پس از ختم درس خدمت شيخ
رسيدم وى آهسته در گوش من فرمود: آن كسى كه بسم الله را در گوش تو خوانده است تا (ولا الظالين ) در گوش
من خوانده است اين را گفت و رفت .(293)
254- كرامت على (ع ) بر امام خمينى (ره )
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْدر سومين جمعه از رحلت جانگداز رهبر كبير انقلاب و بنيان گذار جمهورى اسلامى ايران حضرت امام خمينى
(ره ) آية الله شيخ ابوالقاسم خزعلى - از فقهاى شوراى نگهبان - طى سخنان قبل از خطبه هاى نماز جمعه در
دانشگاه تهران اظهار داشت : حضرت امام خمينى (ره ) قبل از آن كه به دار بقا بشتابند خوابى ديده اند كه
مضمون آن را براى همسر خويش نقل كرده اند و تاءكيد نموده اند تا در قيد حيات دنيوى هستم و به سراى
باقى سفر ننموده ام از فاش نمودن اين خواب احتراز نما و براى احدى نقل مكن .آن خواب اين است :
