198 - شفاى زهرا(س ) به دست على (ع ) - 320 [س‍ی‍ص‍د و ب‍ی‍س‍ت‌] داس‍ت‍ان‌ از م‍ع‍ج‍زات‌ و ک‍رام‍ات‌ ام‍ی‍رال‍م‍ؤم‍ن‍ی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

320 [س‍ی‍ص‍د و ب‍ی‍س‍ت‌] داس‍ت‍ان‌ از م‍ع‍ج‍زات‌ و ک‍رام‍ات‌ ام‍ی‍رال‍م‍ؤم‍ن‍ی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ (علیه السلام) - نسخه متنی

عباس عزیزی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

متوجه او شد و فرمود: گمشو اى سگ ، و ديديم سگ سياهى شد، و بنا كرد به آن حضرت پناه بردن و تضرع كردن ،
حضرت او را ديد و به حالش ترحم كرد و لبانش را حركت داد ديديم مردى شد مانند سابق ، و مردى گفت : اى
اميرالمؤ منين ! شما بر امثال اين كار قدرت داريد و معاويه با شما معارضه مى كند؟

فرمود: ماييم بندگان بزرگوارى كه در گفتار بر خدا سبقت نمى گيرند و به فرمانش عمل مى كنند.(228)

198 - شفاى زهرا(س ) به دست على (ع )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ


حضرت زهرا(س ) بيمار شده بود، رسول اكرم (ص ) به ديدار او آمد، فرمود: (( حالت چطور است ، چرا غمگين هستى
؟ ))
فاطمه : كسالت دارم .

پيامبر: آيا به چيزى ميل دارى ؟

فاطمه به انگور ميل دارم ، ولى مى دانم كه اكنون فصل انگور نيست .

پيامبر: خدا قدرت آن را دارد كه انگور را براى ما بفرستد، آن گاه چنين دعا كرد: اللهم ائتنا به مع افضل
عندك منزلة : (( خدايا! انگور را همراه كسى كه از نظر مقام بهترين فرد امت من در پيشگاه تو است ، نزد ما
بفرست )) .

چند لحظه اى نگذشت ، ناگاه حضرت على (ع ) وارد خانه شد، ديدند زنبيلى در دست دارد و زير عبا گرفته است ،
پيامبر(ص ) به او فرمود: چه همراه دارى ؟

على : انگور است كه براى فاطمه (س ) آورده ام .

پيامبر(ص ) دوباره فرمود: الله اكبر، الله اكبر همان گونه كه دعاى مرا (بهترين فرد امت ) به على (ع )
اختصاص دادى ، شفاى دختر مرا در اين انگور قرار بده )) .

فاطمه (س ) از آن انگور خورد، و هنوز پيامبر(ص ) از خانه حضرت زهرا(س ) بيرون نيامده بود كه آن بانوى
بزرگوار شفا يافت .(229) (230)

199 - انار بهشتى

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ


حضرت زهرا(س ) بيمار و بسترى گرديد، حضرت على (ع ) به بالين او آمد و گفت : (( چه ميل دارى تا برايت فراهم
كنم ؟ )) .

فاطمه (س ) كه يك عنصر كامل حياء و عزت بود، نمى خواست شوهرش را به زحمت اندازد، در پاسخ گفت : من از شما
چيزى نمى خواهم )) .

حضرت على (ع ) اصرار كرد.

فاطمه (س ) گفت : (( اى پسر عمو! پدرم به من سفارش كرده كه هرگز چيزى را از شوهرت درخواست نكن ، مبادا او
نداشته باشد و در برابر درخواست تو شرمنده شود )) .

على (ع ) فرمود: اى فاطمه ! به حق من ، هر چه ميل دارى بگو ))
فاطمه (س ) گفت : (( اكنون كه مرا سوگند دادى ، اگر انارى برايم فراهم كنى خوب است )) .

حضرت على (ع ) برخاست و براى فراهم نمودن انار، از خانه بيرون رفت ، و با بعضى از مسلمانان روبرو شد و
از آنها پرسيد: (( انار در كجا پيدا مى شود؟ )) .

آنها عرض كردند: فصل انار گذشته ، ولى چند روز قبل ، شمعون يهودى ، چند عدد انار از طايف آورده است .

حضرت على (ع ) به در خانه شمعون رفت و در خانه را زد، شمعون از خانه بيرون آمد، وقتى كه چشمش به چهره
على (ع ) افتاد، از علت آمدن آن حضرت به آنجا پرسيد.

حضرت على (ع ) ماجرا را گفت و افزود كه براى خريد انار آمده ام .

شمعون : چيزى از آن انارها باقى نمانده است ، همه را فروختم .

امام على (ع ) كه از راه علم امامت دريافته بود كه يك انار، باقى مانده ، به شمعون فرمود: (( شايد يك
انار باقى مانده و تو اطلاع ندارى )) .

شمعون : من از خانه خود اطلاع دارم ، و مى دانم كه اكنون هيچ انارى در خانه ام نيست .

/ 162