احکام روابط زن و شوهر و م‍س‍ائ‍ل‌ اج‍ت‍م‍اع‍ی‌ آن‍ان نسخه متنی

فى احكام الولاده، مسأله 7. مستحبات ولادت فرزند

253- مسأله: انجام امور ذيل بعد از تولد فرزند مستحب
است:

- شستن فرزند بعد از تولد اگر برايش ضرر نداشته باشد.

- اذان گفتن در گوش راست و اقامه گفتن در گوش
چپ فرزند.

- ماليدن آب فرات و تربت سيد الشهداء عليه السلام به سقف دهان او.

- نام گذارى او به اسماء
زيبا .

- بهتر است از اسمائى باشد كه متضمن عبوديت خداوند باشد مانند: عبدالرحيم، عبدالرحمن، و امثال
آن و يا نام پيامبران باشد و بهترين آن محمد است .

- تراشيدن موى سر نوزاد، يك هفته بعد از تولد و هم
وزن موها، طلا يا نقره صدقه دادن .

- دادن وليمه در زمان تولد فرزند و يا چند روز بعد از آن .

- ختنه كردن
در روز هفتم .

- دادن وليمه هنگام ختنه كردن فرزند (البته مى‏توان وليمه تولد را با وليمه ختنه در روز
هفتم يا چند روز نزديك به آن، با هم انجام داد).

- تغذيه بچه با شير مادر. امام: تحرير الوسيله، نكاح،
القول فى احكام الولاده، مسائل 2، 3، و 14 .

254- مسأله: از مستحبات مؤكده براى فرزندان، عقيقه كردن است،
چه فرزند پسر باشد چه دختر. عقيقه كردن يعنى قربانى كردن گاو يا گوسفند يا شتر با توجه به احكام ذيل: -
مستحب است براى پسر حيوان نر، و براى دختر حيوان ماده باشد.

- نمى‏توان بجاى قربانى كردن، پول آن را
صدقه داد.

- مستحب است عقيقه در روز هفتم تولد فرزند باشد، اما اگر از روى عذر و يا جهل به مسأله و يا
هر دليل ديگر عقيقه انجام نشد، هر موقع بعد از تولد فرزند مى‏تواند قربانى كند.

- اگر پدر و مادر تا
قبل از سن بلوغ براى فرزند عقيقه نكردند فرزند مى‏تواند خودش اقدام به عقيقه كند .

- اگر براى شخصى تا
آخر عمر عقيقه نشود، مستحب است بازماندگان او برايش عقيقه كنند.

- مستحب است يك ران يا يك پاى حيوان
را به قابله فرزند بدهند، اگر چه مستحب است يك چهارم كل حيوان را به قابله بدهند، اگر قابله نبود،
مستحب است همان مقدار را به مادر فرزند بدهند تا او آن را صدقه بدهد.

- فرقى نيست كه گوشت را تكه تكه
كنند و صدقه بدهند يا او را طبخ كنند، و جمعى از مؤمنين را دعوت كنند از آن غذا بخورند. بهتر است دعوت
شدگان كمتر از 10 نفر نباشند ولى هر چه بيشتر باشند بهتر است.

- مستحب است دعوت شوندگان از عقيقه
بخورند و سپس براى فرزند دعا كنند.

امام: تحريرالوسيله، نكاح، القول فى احكام الولاده، مسائل 9 و 10.

تغذيه فرزند

255- مسأله: بر مادر واجب نيست كه فرزند خود را شير بدهد، چه مجانى و چه با اجرت. البته به
شرط آنكه تغذيه بچه منحصر در شير مادر نباشد. بنابراين اگر بتوان بچه را با شير خشك يا با دايه گرفتن
و يا با شير گاو و گوسفند و مانند آن تغذيه كرد و براى فرزند هم ضررى از اين ناحيه نبود، بر مادر واجب
نيست فرزند را شير بدهد.

امام: تحريرالوسيله، نكاح، القول فى احكام الولاده، مسأله 11.

256- مسأله: اگر
تغذيه بچه منحصر به شير مادر باشد (مثلاً شير ديگران براى او ضرر داشته باشد و يا بدآنها دسترسى
نباشد) مادر مى‏تواند براى شير دادن بچه طلب اجرت نمايد و پدر بايد از مال خود بچه ( اگر صاحب مال
باشد) آن را بدهد ؛ و اگر بچه اموالى نداشت بايد خودش بپردازد و اگر او هم نداشت و يا بچه اصلاً پدر
نداشت، از پدر بزرگ يا جد پدرى او اجرت گرفته مى‏شود؛ و اگر هيچ كدام نبودند و يا برايشان مقدور نبود
اجرت را بپردازند، تغذيه بچه به عهده مادر خواهد بود يا مجاناً بچه را شير بدهد و يا دايه‏اى را براى
او اجيركند ؛ در هر حال نفقه اين بچه به عهده مادر خواهد بود.

امام: همان مدرك مسأله قبل .

257- مسأله: در
صورت داشتن توانايى و نبودن اضطرار، مادر بايد حداقل بيست و يك ماه فرزند را شير دهد، اگر چه، تغذيه
كامل فرزند با شير مادر، دو سال يعنى 24 ماه است .

امام: تحرير الوسيله، نكاح، القول فى احكام الولاده،
مسأله 15 . تبريزى - مكارم (43)

در نتيجه: جايز نيست مادر و يا هر كسى كه متكفل شير دادن به فرزند است،
كمتر از بيست و يك ماه او را شير بدهد، ولى اگر توانايى نداشته باشد و يا اضطرار باشد، به اندازه رفع
ضرورت، تا آنجا كه براى او امكان دارد، بايد فرزند را شير بدهد..

258- مسأله: در صورتى كه تغذيه بچه
منحصر به شير مادر نباشد، مستحب است بچه به شير مادر تغذيه شود زيرا شير او از غير آن با بركت‏تر
است، مگر اينكه به خاطر بعضى جهات، مانند شرافت و پاكى شخص ديگر، اولويت ديگرى اقتضاء شود. امام:

تحرير الوسيله، نكاح، القول فى احكام الولاده، مسأله 14. تبريزى - مكارم: (44) نگهدارى و حضانت فرزندان

259- مسأله: تا دو سال اول زندگى، نگهدارى وتربيت فرزند به عهده مادر است و بعد از آن، تا سن هفت سالگى
تربيت و نگهدارى پسر به عهده پدر و دختر به عهده مادر مى‏باشد، و بعد از هفت سالگى تا سن بلوغ چه پسر
و چه دختر به عهده پدر و بعد از سن بلوغ به عهده خود فرزند است.

امام: تحريرالوسيله، نكاح، القول فى
احكام الولاده، مسأله 16. بهجت - تبريزى - فاضل: (45)

260- مسأله: در ايام سر پرستى هر كدام از پدر و مادر،