ديه حس شنوايى - دیه، یا، مجازات مالی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دیه، یا، مجازات مالی - نسخه متنی

فاضل صالحی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ديه حس شنوايى

1) ديه حس شنوايى ;

2) مرجع تشخيص برگشت حس شنوايى ;

3) از بين رفتن حس شنوايى با بريدن دوگوش ;

4) حس شنوايى كودك ;

5) پارگى پرده گوش .

1) ديه حس شنوايى

حس شنوايى ديه كامل دارد, يعنى اگر حس شنوايى دوگوش كسى را از بين ببرند, بايد ديه كامل انسان را بدهند, اما اگر يك گوش كر شود, بايد ديه يك گوش پرداخت شود. حتى اگر حس شنوايى يك گوش بيشتر و ديگرى كمتر باشد و بر اثر ضربه, گوشى كه شنوايى آن بيشتر است از بين برود, بايد همان نصف ديه پرداخت شود, اما اين بدان معنا نيست كه اگر شنوايى آن بيشتر بوده, ديه بيشترى به آن تعلق گيرد و اگر شنوايى گوش ديگر ضعيفتر بوده, باز هم بايد ديه نصف را بپردازد, قوت و ضعف شنوايى تأثيرى در مقدار ديه ندارد .

اما اگر يكى از دو گوش كسى فاقد شنوايى باشد و چه مادرزادى و چه بر اثر جنايتى شنوايى آن را از دست داده باشد, ديه گوش سالم او همان ديه نصف است و نمى توان گفت: چون او تنها يك گوش شنوا دارد, پس ديه آن ديه كامل انسان است, گرچه در چشم و ديه چشم, اين مسأله مطرح است, ولى در شنوايى اين مسأله مطرح نيست .

مسأله ديگر اينكه اگر شنوايى از دست رفته دو گوش, قبل از دريافت ديه برگردد, ارش دارد و ديه ندارد. اما اگر ديه, اخذ شده و بعد از اخذ ديه, شنوايى برگردد, ديه بر نمى گردد و يا بعد از ضربه, مجنى عليه بر اثر عارضه ديگرى فوت كند, در اينجا ديه بر نمى گردد و بايد كل ديه پرداخت شود .

2) مرجع تشخيص برگشت ديه

در ابتدا اگر خود مجنى عليه اذعان و اقرار كند كه شنوايى برگشته است, خود اين اقرار او ملاك است و بايد ارش پرداخت شود, اما اگر مجنى عليه مدعى عدم برگشت و متهم مدعى برگشت باشد; بايد خبره معتمد كه همان طبيب حاذق است يا دو نفر خبره اظهار نظر كنند كه شنوايى برگشت يا خير, باز در اين صورت اگر اظهار نظر خبره مورد قبول طرف بود, مسأله فيصله پيدا مى كند, يا با ارش و يا ديه مسأله حل مى شود, اما اگر حرف خبره را قبول نكند, مورد از موارد لوث است كه مجنى عليه با اتيان قسامه ديه را دريافت مى كند; يعنى يا بايد پنج نفر از اقوام و خود مجنى عليه سوگند ياد كنند يا خود مجنى عليه براى شنوايى هر دو گوش شش قسم شرعى ياد كند و ديه را بگيرد و اگر يك گوش است, سه قسم شرعى ياد كند و ديه را بگيرد. البته در اين باره كه سوگند قسامه شش قسم است يا سه قسم يا كمتر, در قانون قسامه مطلبى نيامده است. پيش از اين از كتاب مبانى تكملة المنهاج(1) نقل كرديم كه ضوابط شرعى در اين باره چگونه حكم مى كند .

پ) ديه حس بينايى(1)

1) از بين بردن بينايى هر دو چشم ديه كامل دارد و يك چشم, نصف ديه كامل دارد .

2) فرقى بين چشم تيز بين و لوچ و غيره نمى باشد .

3) اگر با كندن حدقه چشم, بينايى از بين برود, ديه آن همان ديه كندن است (يعنى براى بينايى ديه مازاد ندارد) .

4) اگر با شكستن سر و يا جنايت ديگر بينايى از بين برود, علاوه بر ديه جنايت, ديه بينايى جداگانه لازم است .

5) در صورت اختلاف بين جانى و مجنى عليه با گواهى دو مرد يا يك مرد و دو زنِ خبره عادل مبنى بر اين كه بينايى بر نمى گردد و مدت آن را هم تعيين نكنند يا تعيين كنند و در آن مدت بينايى برنگردد, ديه ثابت است .

6) اگر مجنى عليه قبل از گذشتن مدت تعيين شده براى برگشت بينايى بميرد, ديه ثابت است .

7) اگر بر اثر جنايتى بينايى از بين برود و ديگرى حدقه چشم را از جا بكند, ديه هر كدام جداگانه ثابت است .

8) اگر بينايى برگردد ولى ديگرى حدقه چشم را بكند, بر اوّلى ارش و بر ديگرى ديه ثابت است .

9) اگر مجنى عليه مدعى از بين رفتن بينايى باشد, ولى متخصّصان گواهى ندهند, با قسامه ديه پرداخت مى شود. در قسامه براى كورى دو چشم, شش قسم و براى كورى يك چشم, سه قسم و در كمتر به نسبت آن قسم لازم است .

10) اگر مجنى عليه مدعى كم شدن نور يك چشم يا هر دو چشم شود, با همسالان و يا با چشم ديگرش سنجيده مى شود و تفاوت پرداخت مى شود .

11) قسامه در اين مورد شش قسم است, پنج نفر و يا كمتر از اقوام او مى توانند, هر يك, يك قسم و مابقى را مجنى عليه ياد كند و يا همه را مجنى عليه ياد كند .

12) اگر كسى نور چشم كسى را بدون آسيب رساندن به حدقه چشم از بين ببرد, قصاص مى شود, البته قصاص هم بايد بدون آسيب رساندن باشد والا ديه دارد(1) .

توضيح: مرحوم صاحب جواهر مى فرمايد: اگر مجنى عليه مدعى از بين رفتن نور چشم باشد و يا خبره شهادتى بدهند, قصاص ثابت مى شود و صاحب شرايع نيز همين نظر را دارد.(1) البته در مورد مقايسه چشم صحيح و معيب, ملاحظه جهات اربعه و پستى و بلندى زمين و ابرى بودن يا نبودن هوا شده كه در كتب فقهى بطور مشروح ذكر شده است .

/ 141