بیشترلیست موضوعات بخش دوّم آيه چنين است توضیحاتافزودن یادداشت جدید
«...وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلّيً...»«مقام ابراهيم را جايگاه نماز قرار دهيد».بنا به روايتي كه از حضرت صادق(عليه السلام)، نقل شده، «مقام ابراهيم» همان نقطه اي است كه در مسجدالحرام به اين نام معروف شده است; «لاِنَّ مَقامَ اِبْراهِيم اِذا اطلق لا يفهم منه الاّ المقام المعروف، الّذي هو في المسجد الحرام».1در مورد مقام ابراهيم، اقوال ديگري هم هست:2ابوالفتوح رازي گفته است:3 برخي از قرّاء، فعل «اتّخِذوا» را به صيغه ماضي خوانده اند ليكن بيشتر آنان، به كسر و به صيغه امري قرائت كرده اند. ابن عربي گفته است: مقام ابراهيم، جايي است كه ابراهيم خداي خود را در آن جا خوانده و «مصلّي» جايگاه و موضع دُعاست و برخي هم، معناي اختصاصي مصلّي را در نظر گرفته و آن را، نمازگاهِ اختصاصي دانسته اند.4و ظاهراً چنين استنباط مي شود كه امر، در اين جا بر وجوب دلالت مي كند.5ابوالبقاء عكبري نوشته است: «مِن» در «مِن مَقام» براي تبعيض است; يعني «اِتَّخِذُوا بعض مقام ابراهيمَ مصلّيً» و جايز است كه به معناي «في» باشد. ليكن اخفش آن را زايد دانسته و مصلي را اسم مكان شمرده و افزوده است كه: مي توان مصدر دانست و در اين صورت مضاف آن مقدّر است; يعني «مكان صلوة ».قرطبي در باره6 «مَقام» در آيه«...وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلّيً...» مي نويسد:«المقام في اللّغة ، موضع القَدَمَين» و از قول نحّاس نقل كرده است كه «مقام» به فتح ميم، از «قام»، «يقوم»، ثلاثي مجرد مشتق است و مصدر و اسم مكان مي باشد و به ضمّ ميم از «اَقام»، ثلاثي مزيد فيه است.
لطفا منتظر باشید ...
