آفاق فکری برون حوزه ای شهید مطهری (قدس سره) نسخه متنی

نشينيم. اميد آن كه روزى از پَسِ پرده گمنامى رُخ نمايد و اجازه دهد تا ارادت مندان و شاگردان فكرى آفاق علمى و عملى وى را تفسير كرده و اندكى از تلاشهاى مخلصانه و خدايى او را سپاس گويند.

استاد پرورده حوزه آل محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم است و ثمره مبارك نظام آموزشى حوزه هاى شيعه.

او گرچه ساليانى است كه در لباس روحانى نيست ولى در حقيقت و معنى تبلور وراثت انبيايى و فلسفه وجودى حوزه هاست.

استاد به سال 1320 مكتب و سپس به مدرسه رفت. قرآن صد كلمه امير موحدان عليه السلام به فارسى منظوم مبادى انشاء و ديوان حافظ را بياموخت.

زيبايى و دلنشينى شعر حافظ را در قالب و معنى در قرآن سينه حافظ دانست و به كوى قرآن دانان (حوزه علميه مشهد) پا نهادو آرزوى قلبى پدر پرهيزگار و روحانى دوست خويش را در داشتن فرزندى روحانى برآورد.

بيست سال تمام با بهره گيرى از لحظه لحظه هاى عمرى كه در سپرى كردن آنها بسيار دقيق بود به دانش اندوزى نزد بهترين استادان فن پرداخت و در بين همگنان در دانشهاى رسمى حوزه سرآمد شد.

او با صفاى فطرى استعداد ذاتى عطش و صلابت در فراگيرى را با خودسازيهاى سخت و گران و توسل به خاندان وحى و يارى از حضرت ثامن الحجج بياميخت و به توفيقى ربّانى و فيضى والا درعلم و عمل دست يافت.

با زانو زدن در مجلس درس شيخ محمد تقى اديب نيشابورى و همدمى با وى روح ادبى در او تقويت گشت و به ادبياتى مايه ور نيرومند و گسترده دست يافت.