317- لطف على (ع ) به مرد مسيحى - 320 [س‍ی‍ص‍د و ب‍ی‍س‍ت‌] داس‍ت‍ان‌ از م‍ع‍ج‍زات‌ و ک‍رام‍ات‌ ام‍ی‍رال‍م‍ؤم‍ن‍ی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

320 [س‍ی‍ص‍د و ب‍ی‍س‍ت‌] داس‍ت‍ان‌ از م‍ع‍ج‍زات‌ و ک‍رام‍ات‌ ام‍ی‍رال‍م‍ؤم‍ن‍ی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ (علیه السلام) - نسخه متنی

عباس عزیزی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مرحوم حاج شيخ حسنعلى مقدادى اصفهانى (ره ) نقل مى كند:

مرحوم پدرم - رحمة الله عليه - نقل نمودند: در اصفهان شخصى بود به نام (( درويش كافى )) از اهل الله و
بزرگان اهل دل . شب در خانقاه او را از خانقاه بيرون كرد و مطرودش نمود. گفت به نام حضرت بى احترامى
نمودى ، ريرا به خاطر يك كبريت نام حضرت را بردى . اگر قرار باشد براى بردن نام بت بزرگ يك سال نبايد
حرف دنيا زده شود با بتوان نام او را ببرند، ولى خدا اميرالمؤ منين (ع ) كه آيه بزرگ خداوند است ، كه
فرمود عليه الاسلام : (( مالله نباء اعظم منى و ما لله اية اكبر منى )) يعنى : نيست از براى خدا خبرى
بزرگ تر از من ، و نيست از براى خدا آيتى بزرگ تر از من ، چگونه بايد اسم او را برد.

در حديث است كه هر روز پيغمبر خدا(ص ) تشريف مى آوردند در خانه على (ع ) و حضرتش را به اسم صدا مى
فرمودند. يك روز تشريف آوردند و حضرت را به كنيه صدا فرمودند: يا اباالحسن ! حضرت امير(ع ) علتش را
پرسيدند، فرمودند: امروز وضو نداشتم ، نخواستم نام تو را بدون وضو ببرم . در جايى كه رسول خدا(ص ) چنين
فرمودند، تكليف ساير مردم روشن است .(367)

317- لطف على (ع ) به مرد مسيحى

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ


مرحوم آقاى افجه اى ، سردفتر اسناد رسمى ، داماد مرحوم آقاى بهبهانى ، براى حقير نقل نمودند كه : مجله
اى از آمريكا براى يكى از دوستان من مى آمد. در آن مجله نوشته بود: دو نفر مسيحى از اهالى آمريكا با هم
قرار گذاشتند هر كدام زودتر مردند، به خواب يكديگر بيايند و از آن عالم خبر دهند. يكى از آنها مرد و
بعد از يك سال به خواب دوستش آمد. گفت : به محض خروج روح از بدن ، دو نفر آمدند با پرونده اى ، و مرا
بردند براى رسيدگى در اطاقى . داخل اطاقى كه شديم ، شخصى وارد اطاق شد كه همه به او احترام خاصى
گذاشتند. خطاب به آنها فرمود: با اين شخص در كارهايش مسامحه نماييد... و از اطاق خارج شد. بعد، آن افراد
پرونده مرا باز نموده ، گفتند: چون تو در دنيا به دين مسيح بودى و مشرف به دين اسلام نشده بودى ، عمل
صالحى ندارى كه ما به تو ارفاق نماييم ، معاصى هم بسيار دارى . بعد پرونده مرا به دستم داده ، آن دو
نفر مرا بردند خدمت آن شخص بزرگ و عرض كردند: آقا اين مرد چون مسيحى بوده ، عمل صالحى نداشته و مرتكب
معاصى هم بوده قابل تسامح نيست ، با او چه كار كنيم ؟ آقا فرمودند: او را بگذاريد و برويد. و به من
فرمودند: داخل اين باغ شو. من در آن حال به خودم آمدم كه من بايد معذب مى شدم و اگر اين آقا نبود، حتما
گرفتار بودم . يك سال است كه مى گذرد و دلم مى خواست كه بدانم كه اين آقايى كه مرا نجات داد، چه كسى
بود. تا روز گذشته به يكى از خدمه باغ راز دل خود را گفتم : در جواب گفت : آقا هميشه مقابل تو است ، ولى
تو او را نمى بينى . نگاه كردم آقا را ديدم . با عرض سلام ، سؤ ال كردم : آقا، شما چه كسى هستيد كه مرا
نجات داديد. آقا فرمودند: در دنيا كه بودى ، تاريخ اسلام را مى خواندى ؛ در جنگ على (ع ) و معاويه كه مى
رسيدى ، هر كجا فتح با على (ع ) بود، خوشحال مى شدى و هر كجا فتح با معاويه بود، اندوهگين مى شدى . عرض
كردم : همين طور بود. فرمودند: من همان على هستم كه از فتوحات من خوشحال مى شدى . به خاطر آن محبت كه از
من در دل تو بود، تو را در اين عالم از جهنم نجات دادم .(368)

1- اثبات الهداة ، ج ، 4 ص 468.

2- اثبات الهداة ، ج 4، ص 558 - 556
3- مناقب اهل بيت ، ص 189 و 190.

4- اثبات الهداة ج 4، ص 595.

5- اثبات الهداة ج 4، ص 511
6- اثبات الهداة ج 4، ص 594.

7- اثبات الهداة ج 4، ص 567
8- منتهى الامال ، ص 294.

9- منهى الامال ، ص 300
10- سوره طلاق ، آيه 4؛ بحار الانوار، ج 41؛ ص 31؛ مناقب آل ابى طالب ، ج 1؛ ص 292، 287.

11- هماى رحمت ، ص 102 و 103.

12- على (ع ) و المناقب ، ص 190.

13- بحار:41/192، حديث 4.

14- بحار 41/195، حديث 6.

15- بحار: 42/17، حديث 1.

16- على (ع ) والمناقب ، ص 171 - 167
17- على (ع ) و المناقب ، ص 146 - 135.

18- على (ع ) و المناقب . ص 115 - 110.

19- على (ع ) و المناقب ، ص 187 - 184.

20- ميافارقين ، شهرى در ديار بكر است .

21- يعنى : اى كسى كه از كنار رود فارق عبور مى كنى و از دين حق كناره گرفته اى ! پيروى مى شود در آن دين ،
رييس با نفوذ به سوى وصى پيامبر راستگو برگرد.

22- يعنى : من ابو خيثمه تميمى هستم . و هنگامى كه قوم خود را در دشمنى با يكديگر ديدم . خانواده ام را
ترك كردم و به روم آمدم تا اين كه كار آن ها اصلاح شود.

23- يعنى : سخنم را بشنو و به سوى على كه سخاوتمند و صاحب ملك است ، برگرد. چون على ، جانشين احمد است .

24- بحار: 39/167، حديث 7.

25- اثبات الهداة ، ج 4، ص 591.

26- اثبات الهداة ، ج 4، ص 493.

27- الارشاد، ص 336 - 334.

28- على (ع ) و المناقب ، ص 110 - 108.

29- اثبات الهداة ، ج 4، ص 483 و 484.

30- الارشاد، ص 336 - 334.

31- اثبات الهداة ، ج 5، ص 60.

32- اثبات الهداة ، ج 4 ص 593.

33- اثبات الهداة ، ج 4، ص 495 و 496.

34- اثبات الهداة ، ج 4، ص 496.

35- اثبات الهداة ، ج 4، ص 465 و 466 .

36- تفسير برهان ، ج 4، ص 493، ح 1 و 6، نور الثقلين ، ج 5، ص 648، ح 7.

37-تفسير نور الثقلين ، ج 5، ص 694، ح 8.

38- بحار الانوار، ج 41، ص 271.

39- اثبات الهداة ، ج 5، ص 61.

40- تحفة المجالس ، ص 84.

41- اثبات الهداة ، ج 4 ص 450 و 451.

42- اثبات الهداة ، ج 4، ص 525 - 523.

43- اثبات الهداة ، ج 4، ص 560 و 561.

44- اثبات الهداة ، ج 4، ص 572 و 573.

45- اثبات الهداة ، ج 5، ص 56.

46- على (ع ) والمناقب ، ص 208 - 207.

47- مناقب اهل بيت ، ص 156.

48- بحار: 41/251. حديث 7.

49- الارشاد، ص 337 - 336.

50- اثبات الهداة ، ج 5، ص 54.

51- مناقب اهل بيت ، ص 156 و 157.

52- مناقب اهل بيت ، ص 60 و 61.

53- مناقب اهل بيت ، ص 107 و 108.

54- داستانهاى عبرت انگيز، ص 76 - 75.

55- كتاب مدينه .

2) مناقب اهل بيت ، ص 43 و 44.

56- بحار مجلسى .

2) مناقب اهل بيت ، ص 47 و 48.

57- ابا حفص ، كنيه عمر بود (مترجم ).

58- بحار: 39/136. حديث 3.

59-3) (( غريين )) دو ستون سفيد رنگى بود خارج كوفه براى علامت راه كه مردمى كه از خارج به كوفه مى آيند
در يك فرسنگى كوفه علامت كوفه را بدانند و بدين جهت نجف را اءرض الغرى و يا اءرض الغريين مى گويند
يعنى دشتى كه پهلوى اين دو ستون واقع است .

60- يك وادى در يمن (به نقل از ج 3 - ص 275).

61- 3/235 (به نقل از بحار الانوار 6/242).

62- اثبات الهداة ، ج 4، ص 501.

63- در كتاب فضايل عبارت چنين آمده است : چهره هاى مردم را با دقت نگاه مى كرد تا به اميرالمؤ منين (ع )
رسيد.

64- اسرار آل محمد، ص 366 و 367.

65- اثبات الهداة ، ج 4، ص 463 و 464.

66- 3/233 (به نقل از فروع كافى 1/66).

67- اثبات الهداة ، ج 4، 549 و 550.

68- على (ع ) و المناقب ، ص 164 - 163.

69- اثبات الهداة ، ج 5، ص 31.

70- لمعات الانوار، ص 188.

71- كتاب مدينه .

2- مناقب اهل بيت ، ص 45 و 46.

72- بحار: 41/248، حديث 2.

73- بحار: 41/194، حديث 5.

74- على (ع ) والمناقب ، ص 150 - 146.

75- على (ع ) و المناقب ، ص 163.

76- على (ع ) والمناقب ، 165 - 164.

77- بحار: 41/198، حديث 10.

78- كشف الغمه ، ج 1، مطابق نقل ناسخ التواريخ على (ع )، ج 5، ص 69.

79- سفينة البحار، ص 648.

80- اعلام الورى ، ص 178.

81- بحار:41/ 250، حديث 5.

82- اثبات الهداة ، ج 4، ص 531 - 529 .

83- اثبات الهداة ، ج 4، ص 529 - 527.

84- بحار 41/249، حديث 4.

85-مناقب اهل بيت ، ص 68.

86- بحار، ج 41، ص 273.

87- اثبات الهداة ، ج 4، ص 504.

88- مناقب اهل بيت ، ص 162 و 163.

89- ترجمه الغدير 7/235، رياض النضره 2/223، الاصابه 2/105، اسعاف الراغبين /158، اعجب ماراءيت 1/8، الامام على
تاءليف شيخ محمد رضا/18.

90- بحار: 41/250، ح 6.

91- على (ع ) والمناقب ، ص 177 - 172.

92- بحار: 41/248، حديث 1.

93- 360 داستان فضايل و كمالات فاطمه زهرا (س )، ص 148 - 146.

94- ناسخ التواريخ حضرت على (ع )، ج 1، ص 384.

95-2 - سفينه البحار، ج 2، ص 384.

96- على (ع ) و المناقب ، ص 239 - 234.

97- جالب اينكه ، او دخترى داشت كه نامش (( قنواء )) (بر وزن حلوا) بود، اين بانو، به قدرى پاك و سلحشور
بود كه طبق روايات ، هنگام ظهور امام عصر (عج ) يكى از سيزده نفر بانويى است كه براى مداواى مجروحين
لشكر آن حضرت همراه سپاه آن حضرت است (رياحين الشريعه ، ج 5، ص 41.)
98- مقتل الحسين ، ص 65 و 66، اعلام الورى ، ص 176.

99- على (ع ) و المناقب ، ص 134 - 233.

100-2 - شيعه و زمامداران خودسر، ص 125.

101-3 - سفينة البحار، ج 1، ص 224.

102- الارشاد، ص 318 - 317.

103- الارشاد، ص 317.

104- ارشاد: ص 187.

105- الارشاد، ص 316 - 313.

106- الغارات : 2/797.

3- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 183.

107- ميثم التمار شيخ محمد حسين مظفر، ترجمه نگارنده ، ص 104.

108- على (ع ) والمناقب ، ص 167 - 166.

109- بهجة الامال فى شرح زبدة المقال ، ج 2، ص 367.

110- حكايت هاى شنيدنى ، ج 2، ص 367.

111- كامل الزيارت ، ص 79.

112- امالى شيخ صدوق ، ص 600 - 579.

113- كامل الزيارات ، ص 597.

114-كامل الزيارات ، ص 220 - 221، 222، 284.

115- مناقب اهل بيت ، ص 111 و 112.

116- الارشاد، ص 321 - 320.

117- بحار: 41/295، حديث 18.

118-الارشاد، ص 320 - 319.

119- الارشاد، ص 321.

120- ناسخ التواريخ ، حضرت زينب كبرى (س )، ج 1، ص 45 و 46.

121- كامل الزيارات ، ص 164.

122- زينب كبرى ، ص 144.

123- چهره درخشان قمر بنى هاشم ، ج 1، ص 153.

124-2 - سردار كربلا، ص 317.

3 - چهره درخشان قمر بنى هاشم ، ج 1، ص 153.

125- زندگانى حضرت ابوالفضل العباس (ع ).

126-2 - سردار كربلا، ص 164.

127- اثبات الهداة ، ج 4، ص 452.

128- امالى شيخ صدوق ، ص 136.

129-2 - اثبات الهداة ، ج 4، ص 450.

130- اثبات الهداة ، ج 4، ص 447.

131- اثبات الهداة ، ج 4، ص 441 و 442.

132- اثبات الهداة ، ج 4، ص 576 و 577.

133- اسرار آل محمد، ص 623 و 624.

134- اثبات الهداة ، ج 4، ص 482 و 483.

135- اثبات الهداة ، ج 4، ص 564 و 565.

136- اثبات الهداة ، ج 5، ص 68 و 69.

137- نهج البلاغه فيض الاسلام ، 146، خطبه 56.

138- الغارات ، ج 2، ص 498 (مطابق نقل پاسخ به پرسش هاى دينى ، ص 54).

139- طبقات ابن سعد، ج 6، ص 90 و ج 7، ص 141؛ اسدالغابه ، ج 2.

140-شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 4، ص 98.

141- بحار: 41/298، حديث 26.

142- بحار: 41/192، حديث 9، مدينة المعاجز: ص 100، حديث 268.

143-2.طبرى ، ج 6، ص 3382، (( زوداكه خواهى دانست كدام يك از ما در خور آتش دوزخيم )) جمله از قرآن است .

144- نهج البلاغه ، گفتار 60.

145- على لز زبان على (ع )، ص 135.

146- 3/288 (به نقل از تنقيح المقال 1/149).

147- يعنى : خداوند هر چه را بخواهد محو و هر چه را بخواهد اثبات مى كند. و نزد اوست ام الكتاب (سوره رعد:

آيه 39).

148- تفسير عياشى ؛ 2/217، حديث 68.

149- بحار، 8/530 (خطى ).

150- امالى شيخ مفيد، ص 132.

151- مناقب اهل بيت ، ص 206.

152- ناسخ التواريخ حضرت على (ع )، ج 1، ص 108.

153- على (ع ) والمناقب ، ص 122 - 117.

154- على (ع ) والمناقب ، ص 211.

155- مناقب اهل بيت ص 157.

156- بحار: 41/297، حديث 22.

157- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 158.

158- صومعه ، جايى كه عابد نصارى در آن عبادت و سكونت كنند.

159- تحفة المجالس ، ص 163.

160- اثبات الهداة ، ج 4، ص 531 و 532.

161- اثبات الهداة ، ج 4، ص 559 و 560.

162- اثبات الهداة ، ج 4، ص 511 و 512.

163- اثبات الهداة ، ج 4، ص 547.

164- اثبات الهداة ، ج 4، ص 550 و 551.

165- اثبات الهداة ، ج 5، ص 37.

166- اثبات الهداة ، ج 4، ص 457 و 458.

167- اسرار آل محمد، ص 477 و 478.

168- اسرار آل محمد، ص 482.

169- الارشاد، ص 305.

170- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 2، ص 288.

171- شهرى نزديك انبار، در غرب كوفه است .

172- بحار: 41 /296، حديث 20.

173- اجتماع طبرسى ، ج 1، ص 401 - 398.

174- داستان دوستان ، ج سوم ، ص 261 - 258.

175- اثبات الهداة ، ج 5، ص 49.

176- سوره زمر، آيه 9.

177- صد كلمه قصار تاءليف شيخ عباس قمى (ره )
178- مناقب اهل بيت ، ص 165.

179- بحار: 41/297، حديث 25.

180- مناقب اهل بيت ، ص 112 و 113.

181- بحار: 41/297، حديث 24.

3 - جلوهاى اعجاز معصومين ، ص 162.

182- اثبات الهداة ، ج 4، ص 500 - 498.

183- هنگامى كه زمين ، به سخت ترين زلزله خود به لرزه درآيد.

184- و در آن روز، آدمى گويد (اى عجب ) زمين را چه پيش آمده است ؟! آن هنگام زمين ، مردم را به حوادث (بزرگ
آگاه سازد). (سوره زلزال : آيه 1 - 4).

185- در اعراف ، مردانى هستند كه همه آنها به سيماى خود شناخته مى شوند (سوره اعراف : آيه 46).

186- بحار: 42/17، حديث 2.

187- الارشاد، ص 307.

188- بحار: 8/732، ط حجر.

189- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 162.

190- آدابى از قرآن ، ص 216 و 217.

191- اثبات الهداة ، ج 5، ص 30.

192- تفسير على بن ابراهيم - اصول الكافى - پيشگويى هاى پيشوايان ، ص 156.

193- اثبات الهداة ، ج 4، ص 494 و 495.

194- كامل بهايى ، ج 2، ص 129، فصل پنجم .

195- اسرار آل محمد، ص 111 و 112.

196- بر اميرمؤ منان على (ع ) چه گذشت ، ص 266.

197- الارشاد، ص 15.

198- الارشاد، ص 17 - 16.

199- ناسخ التواريخ ، ج 1، ص 143.

200- خرايج ، ج 1، ص 181.

201- تاريخ 14 معصوم ، ص 318 - 317.

202- ارشاد شيخ مفيد، ج 1، ص 12.

203- بصائر الدرجات ، ص 88.

204- بصائر الدرجات ، ص 480.

205- بصائر الدرجات ، ص 480.

206- بصائر الدرجات ، ص 480.

207- عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 57.

208- امالى شيخ طوسى ، ص 364.

209- امالى شيخ طوسى ، ص 467.

210- خصال ، ص 365.

211- كافى ، ج 2، ص 236.

212- مناقب اهل بيت ، ص 144.

213- خرايج ، ج 1، ص 201.

214- الارشاد، ص 313 - 312.

215- الارشاد، ص 18.

216- الارشاد، ص 311 - 310.

217- فضايل پنج تن (ع )، ج 1، ص 469.

218- اثبات الهداة ، ج 5، ص 35 و 36.

219- جامع النورين ، ص 185.

220- داستان دوستان ، ج پنجم ، ص 176 - 177.

221- بحارالانوار، ج 73، ص 305 (با تلخيص ).

222- بحار: 41 / 195، حديث 7.

223- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 163.

224- منظور چهار انگشت دست راست است .(م )

225- بحار الانوار، 41/210.

226- امام على بن ابى طالب (ع )، ص 772 - 770.

227- اثبات الهداة ، ج 5، ص 17.

228- اثبات الهداة ، ج 4، ص 546 و 547.

229- اقتباس از احقاق الحق ، ج 4، ص 295، از شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد.

230- حكايت هاى شنيدنى ، ج 4، ص 109 - 108.

231- اقتباس از مجالس المتقين شهيد ثالث ملا محمد تقى قزوينى ، مجلس 38، طبق نقل رياحين الشريعه ، ج 1، ص
143 - 142.

232- تكاثر /8.

2- حكايت هاى شنيدنى ، ج 5، ص 74 - 68.

233- حكايت هاى شنيدنى ، ج 5، ص 74 - 68.

234- اثبات الهداة ، ج 4، ص 455 و 456.

235- اثبات الهداة ، ج 4، ص 462.

236- اثبات الهداة ، ج 4، ص 549.

237- تفسير الغدير، ج 1، ص 239 تا 246.

238- ارشاد: ص 203.

239- روضة الواعظين ، ص 38 - 37، بحار، ج 41، ص 220 - 218.

240- تتمة المنتهى ، ص 9
241- الكنى والالقاب ، ج 1، ص 240 - 239.

242- امالى شيخ صدوق ، ص 656 - 655.

243- الارشاد، ص 340 - 339.

244- منهاج البراعه ، ج 12، ص 216 (به نقل از خصال و امالى صدوق ) و المواعظ العدديه ، ص 126.

245- ارشاد: ص 186. و بحار 41/204، حديث 19.

246- ارشاد: ص 186. و بحار: 41/301، ذيل حديث 31.

247- الارشاد، ص 339.

248-2 - الغدير 2/57.

249- الارشاد، ص 341.

250- اثبات الهداة ، ج 5، ص 82 و 83.

251- الارشاد، ص 311.

252-1 - 72 داستان از شفاعت امام حسين (ع )، ج 1، ص 8 - 5.

253- تفسير ادبى و عرفانى كشف الاسرار، ص 102.

254- على (ع )، قهرمان ارزش ها، ص 317 و 318.

255- قطره اى از دريا، ج 1، ص 37 - 35.

256- سفينة البحار، ج 1، ص 391.

257- داستان هاى عبرت انگيز، ص 53 - 52.

258- داستان هاى شگفت ، ص 146.

259- مناقب اهل بيت ، ص 92 و 93.

260- مناقب اهل بيت ، ص 97 و 98.

261- مناقب اهل بيت ، ص 179.

262- على از زبان على (ع )، ص 8 و 9.

263- گناهان كبيره ، ج 1، ص 23 و 24.

264- داستان هاى پراكنده شهيد دستغيب ، ج 1، ص 131 و 132.

265- مفاتيح ، باب سوم .

266- زندگانى حضرت زهرا(س )، دستغيب ، ص 136 و 137.

267- داستان هاى شگفت ، ص 57.

268- توسلات ، ص 26 - 23.

269- جرعه هاى جان بخش ، ص 230 و 231.

270- منتهى الامال ، حاج شيخ عباس قمى ، ج 2، ص 150.

271- اثبات الهداة ، ج 5، ص 5.

272- داستانهاى شگفت ، ص 167 - 166.

273- معاد، ص 128 و 129.

274-1 خان ضيافت به معناى مهمان سراست كه در ميان اعراب مشهور است كه با اين خان ها از هر كس كه وارد شود
خواه آشنا و خواه غريب پذيرايى مى كنند.

275- داستانهاى عبرت انگيز، ص 108 - 103.

276- مناقب اهل بيت ، ص 159 و 160.

277- فوائد الرضويه ، ص 25.

278- روضات الجنات ، مرحوم خوانسارى ، ج 1، ص 299.

279- اقتباس از كتابهاى فوائد الرضويه و لؤ لؤ و مرجان
280- به نقل از كامل بن اثير، ج 4، ص 242.

281- چهره درخشان قمر بنى هاشم ، ج 1، ص 242 و 243.

282- فوائد الرضويه ، ص 308 - 309.

283- كتاب الصراط المستقيم تاءليف شيخ زين الدين ابى محمد على بن يونس عاملى بياضى است كه تا آن وقت به
چاپ نرسيده بود و بعدها توسط كتابخانه مرتضوى در تهران چاپ شد.

284- قطره اى از دريا، ج 1، ص 40 - 38.

285- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 310 و 311.

286- منتخب التواريخ ، ص 491.

287- حالات شيخ جعفر كاشف القطاء، قصص الدعاء، 137.

288- اقتباس از منتخب التواريخ ، ص 181.

289- بحارالانوار، ج 52، ص 175 - 174.

290- داستان دوستان ، جلد 1، ص 103 و 104.

291- قطره اى از دريا، ج 1، ص 31 - 30.

292- روضات الجنات ، ص 609.

293- پند تاريخ ، ج پنجم ، ص 62 - 61.

294- مردان علم در ميدان عمل ، ج 3، ص 353.

295- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 255 و 256.

296- الغدير، 5/226.

297- منتخب التواريخ ، ص 619.

298- آنان دو تن از فرزندان ارشد مرحوم شيخ بودند كه وفات كرده اند.

299- كيمياى محبت ، ص 45 و 46.

300- فوائد الرضويه .

2- داستان هايى از زندگى علماء، ج 3، ص 92 و 93.

301- داستان هايى از زندگى علماء، ج 2، ص 138 و 139.

302- داستان هايى از زندگى علماء، ج 3، ص 78.

303- داستان هايى از زندگى علماء، ج 2، ص 138.

304- داستان هايى از زندگى علماء، ج 2، ص 57 و 58.

305- تفسير ابوالفتوح ، ج 2، ص 476.

306- تفسير نمونه ، ج 13، ص 305.

307- سفينة البحار، ج 1، ص 336.

308- بحار الانوار، ج 47، ص 329 - 328.

309- فوائد الرضيه ، ص 117 - 119.

310- حاج آقا رضا بهاءالدينى ، آيت بصيرت ، ص 79 و 89.

2- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 357 - 355.

311- قلب قرآن ، ص 246 و 247.

312- اثبات الهداة ، ج 5، ص 4 و 5.

313- مجمع الفضائل على (ع )، ص 240.

314- بحار: 42/2، حديث 3.

2- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 179.

315- درالسلام ، ج 1، ص 227.

316- بحار: 42/1، ح 2.

3- جلوه هاى اعجاز معصومين ، ص 177.

317- اثبات الهداة ، ج 5، ص 90 و 91.

318- مناقب اهل بيت ، ص 214 - 212.

319- داستان هاى شگفت ، ص 65 - 64.

320- مناقب اهل بيت ، ص 154.

321- مناقب اهل بيت ، ص 216 و 217.

322- على كيست ؟ ص 218 و 219.

323- خزائن نراقى .

324- پند تاريخ ، ج پنجم ، ص 107 - 106.

325- معادشناسى علامه سيد محمد حسين تهرانى ، ج 3، ص 110.

326- لايزد الظالمين الاخسارا، سوره اسراء، آيه 82.

327- آدابى از قرآن ، ص 247 - 245.

328- منتخب التواريخ ، ص 187.

329- فروغ كافى ، ج 3، ص 133.

330- خزائن نراقى .

331- گناهان كبيره ، ج 2، ص 43.

332- فرحة العزى سيد عبدالكريم بن طاوس ، ص 100.

333- سفينة البحار، ج 2، ص 203.

334- سفينة البحار، ج 2، ص 274.

335- سفينة البحار، ج 1، ص 274.

336- فضائل السادات ، ص 346 - 344 (به طور تلخيص و اقتباس ).

337- مناقب اهل بيت ، ص 202 و 203.

338- مناقب اهل بيت ، ص 210 - 208.

339- داستان هاى شگفت ، ص 88 - 87.

340- داستان هاى شگفت ، ص 68 - 67.

341- مناقب اهل بيت ، ص 183 و 184.

342- داستان هاى شگفت ، ص 163 - 162.

343- منتخب التواريخ ص 142.

344- على كيست اء؟، ص 218 و 219.

345- حق و باطل ، ص 59 و 60.

346- پند تاريخ ، ج سوم ، ص 17 - 15.

347- بحارالانوار، ج 13، نقل از كشف الغمه .

348- قلب سليم ، ص 860 و 861.

349- سوره فتح آيه 29 (آخرين آيه ).

350- فوائد الرضويه ، مرحوم حاج شيخ عباس قمى ، ص 358.

351- فرحة العزى ، ص 135.

352- زندگانى سردار كابلى ، كيوان سميعى ، ص 65.

353- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 252.

354- سيد ابوالحسن اصفهانى شكوه مرجعيت ، محمد اصغرى نژاد، ص 66 و 67، با اندكى تغيير در عبارات و مضامين
.

355- خوشايند زندگى ، خويشاوند مرگ ، ص 254 و 255.

356- داستان هاى شگفت ، ص 73 - 72.

357- بر ستيغ نور، على رفيعى (علامرودشتى ) ص 79 و 80.

358- منتخب التواريخ ، ص 199، سراج الايمان ، سيد صدرالدين روضاتى ، ص 67.

359- على (ع )، قهرمان ارزش ها، ص 260.

360- داستان هاى شگفت ، ص 84 - 83.

361- داستان هاى شگفت ، ص 29 - 28.

362- دارالاسلام ، ج 2، ص 74.

363- اثبات الهداة ، ج 5، ص 4.

364- اثبات الهداة ج 5، ص 5.

365- نشان از بى نشان ها، ص 20 و 18.

366- نشان از بى نشان ها، ص 24 - 21.

367- نشان از بى نشان ها، ص 165 و 166.

368- نشان از بى نشان ها، ص 177 و 178.

/ 162