لطفا منتظر باشید ...
4 :
نيت
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمقال الله الحكيم :( قل كل يعمل على شاكلته ) (اسراء:آيه 84)بگو همه بر هر نيتى كه دارند عمل مى كنند
امام على عليه السلام :عند فساد النية ترتفع البركة (755)وقتى نيت انسان خراب شد بركت هم از بين مى رود.
شرح كوتاه
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمنيت صادق كسى دارد كه داراى قلب سليم باشد، چرا كه قلب از وسواس و خواطر شيطانى هنگامى سالم مى ماند كه ، نيت در تمام كارها براى خدا خالص باشد.پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:( نيت مؤ من بهتر از عمل اوست ؛ اعمال انسان متعلق به نيات اوست و
هر شخص با نيات خود ثواب و عقاب مى گيرد.البته نيت از قلب ، به قدر صفاء خلوص و معرفت ظاهر مى شود. و در قوت و ضعف حسب زمانها، مراتب آن مختلف
مى گردد.صاحب نيت خالص ، نفس و هوايش را در مقابل خداوند بزرگ مغلوب مى كند. اگر چه آرزوهاى نفسانى از او در
رنج هستند، اما ديگران از او در آسايش هستند. (756)
1- همراهى موسى عليه السلام
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمدر روايات آمده كه شخصى از بنى اسرائيل بيشتر وقتهاى همراه حضرت موسى عليه السلام بود و احكام فقه ومسائل تورات را از ايشان فرا مى گرفت و به ديگران مى رساند و تبليغ مى كرد.مدتى گذشت و حضرت موسى او را نديد. روزى جبرئيل نزد موسى بود كه ناگاه ميمونى (صورت برزخى آن همراه
موسى عليه السلام ) از پيش ايشان گذشت .جبرئيل گفت :
آيا او را شناختى ؟ فرمود:
نه ، جبرئيل گفت :اين همان شخص است كه احكام تورات را از تو
ياد مى گرفت ؛ اين صورت ملكوتى و باطنى اوست در عالم آخرت .حضرت موسى تعجب كرد و پرسيد:چرا به اين شكل در آمده ؟ جبرئيل گفت :چون كه هدف و نيت او از تعليم و تعلم
احكام تورات اين بود كه مرد او را به عنوان فقيه و دانشمند به حساب آورند، نيت خدا نبود و اخلاص
نداشت ، به همين دليل شكل او در عالم آخرت مانند ميمون خواهد بود.(757)
2- اخبار از نيت
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيموقتى حضرت موسى بن جعفر عليه السلام در بغداد تشريف داشتند، يكى از شيعيان عرض كرد:عبورم به ميدانبغداد افتاد و جماعتى را ديدم ، سؤ ال نمودم كه چرا مردم اينجا جمع شده اند؟ گفتند:
كه اينجا شخص
كافرى مى باشد كه از نيت مردم خبر مى دهد.من جلو رفتم او را همانطور كه مردم گفتند، يافتم . حضرت اين كلام را شنيدند، فرمود بيا با هم نزدش
برويم كه مار با او كاريست . چون حضرت بميدان نزد آن كافر آمدند، او را به كنارى از ميدان بردند و از
او سؤ ال كردند:
از چه راهى اين طريق را ياد گرفتى ؟ گفت از طريق مخالفت نفس .فرمودند:
تو در هر كارى مخالفت نفس مى كنى ، من ايمان و اسلام را بر تو عرضه مى دارم ببين نفست قبول مى
كند؟ گفت :
نه ، فرمود:
بايد مخالفت با نفس كنى و اسلام را بپذيرى .او اسلام را پذيرفت و از تابعين آن حضرت گرديد. هر كس از نيت درون سؤ ال مى كرد ديگر نمى توانست جواب
بدهد، به حضرت شكايت كرد از اين حكايت كه در كفر مى توانستم ، الان نمى توانم با اينكه بايد بهتر
بدانم .فرمود:
آن مزد زحمت نفس كه در دنيا به تو عنايت مى شد، الان كه مسلمان شده اى مزد آن براى تو در آخرت
ذخيره مى شود.(758)
