تذييل

همانا دانستى كه از فرزندان اميرالمؤمنين عليه السّلام، پنج تن اولاد آوردند: حضرت امام حسن و امام حسين عليهماالسّلام و بيايد ذكر اين دو بزرگوار و اولادشان بعد از اين اِنْ شاءَ اللّه تعالى، و سه ديگر محمّد بن الحنفيّه و حضرت عبّاس و عمر الاطرف مى باشند و شايسته است كه ما در اينجا به ذكر بعض اولاد ايشان اشاره كنيم:

ذكر اولاد محمد بن الحنفيّه

محمد بن حنفّيه را بيست و چهار فرزند بوده كه چهارده تن از ايشان ذكور بودند و عقبش از دو پسران خود على و جعفر است و جعفر در يوم حرّه كه مسرف بن عقبه به امر يزيد بن معاويه اهل مدينه را مى كشت به قتل رسيد. و بيشتر اَعقاب او منتهى مى شوند به رأس المذرى عبداللّه بن جعفر الثانى بن عبداللّه بن جعفر بن محمد بن الحنفيّه و از جمله ايشان است شريف نقيب ابوالحسن احمد بن القاسم بن محمّد العويد بن على بن رأس المذرى و پسرش ابومحمّد حسن بن احمد سيّدى جليل القدر است، خليفه سيد مرتضى بود در امر نقابت به بغداد. از براى او اعقابى است از اهل علم و جلالت و فضل و روايت معروفند به بنى النّقيب المحمّدى لكن منقرض شدند. و از جمله ايشان است جعفر الثالث بن رأس المذرى و عقب او از پسرش زيد و على و موسى و عبداللّه است و از بنى على بن جعفر ثالث است ابوعلى محمّدى رضى اللّه عنه در بصره و او حَسَن بن حُسين بن عبّاس بن على بن جعفر ثالث است كه صديق عمرى است.

از ابونصر بخارى نقل شده كه منتهى مى شود نسب محمديّه صحيح به سه نفر:

زيد الطويل بن جعفر ثالث، و اسحاق بن عبداللّه رأ س المذرى، و محمّد بن على بن عبداللّه رأس المذرى. و از بنو محمد بن على بن اسحاق بن رأس المذرى است سيّد ثقة ابوالعبّاس عقيل بن حسين بن محمّد مذكور كه فقيه محدّث راويه بود، و از براى اوست كتاب صلوة، كتاب مناسك حجّ و كتاب امالى؛ قرائت كرده بر او شيخ عبدالرحمن مفيد نيشابورى، و از براى او عقبى است به نواحى اصفهان و فارس و از فرزندان رأس المذرى است قاسم بن عبداللّه رأس المذرى فاضل محدث و پسرش شريف ابومحمّد عبداللّه بن قاسم. و امّا على بن محمّد بن الحنفيّه پس از اولاد اوست ابومحمّد حسن بن على مذكور و او مردى بود عالم فاضل، كيسانيّه در حق او ادعا كردند امامت را و وصيّت كرد به پسرش على، كيسانيّه او را امام گرفتند بعد از پدرش و امّا ابوهاشم عبداللّه بن محمّد بن الحنفيّه پس او امام كيسانيّه است و از او منتقل شد بيعت به بنى عبّاس پس منقرض شد، ابونصر بخارى گفته كه محمّديّه در قزوين رؤ سا مى باشند و در قم علما مى باشند و در رى ساداتند. [ 'اَلْمَجْدى' ص 223 230، 'سرّ السلسلة العلويه' ص 86 87. ]