التَّقديرُ وَ التَّدبيرُ :
تقدير و تدبير
16517- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : يَغلِبُ المِقدارُ علَى التَّقديرِ ، حتّى تكونَ الآفَةُ في التَّدبيرِ . (3)16515- كنز العمّال : شخصى خدمت امام على عليه السلام رسيد عرض كرد : اى امير المؤمنين!مرا از تقدير آگاه فرما، حضرت فرمود : راهى بس تاريك است، در آن قدم مگذار.
[دوباره] عرض كرد: يا امير المؤمنين! مرا از تقدير آگاه فرما.
حضرت فرمود: دريايى ژرف است، در آن فرو مرو.
[سه باره ]پرسيد: يا امير المؤمنين! مرا از تقدير آگاه فرما.
حضرت فرمود: راز خداست و بر تو پوشيده. پس براى فهميدن آن خويشتن را به زحمت مينداز.16516- كنز العمّال ـ به نقل از حارث ـ : روزى على عليه السلام خطبه مى خواند.
مردى ايستاد و عرض كرد : اى امير المؤمنين! ما را از تقدير آگاه سازيد؟
حضرت فرمود : دريايى ژرف است، در آن فرو مرو. عرض كرد: اى امير مؤمنان!
مرا از تقدير، آگاه كن. فرمود: راز خداست، خود را [براى دانستن آن] به زحمت مينداز.
[سه باره] پرسيد: اى امير مؤمنان!
مرا از تقدير آگاه فرما. فرمود: حال كه اصرار دارى، بدان كه تقدير، امرى است ميان دو امر؛ نه جبر است و نه تفويض.
تقدير و تدبير
16517- امام على عليه السلام : تقدير، بر حسابگرى [ما] بدان گونه چيره است كه تدبير مايه آفت و گزند مى شود.1-كنز العمّال : 1561.2-كنز العمّال : 1567.3-نهج البلاغة : الحكمة 459.