فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

طَعامٌ مَاْقُوطٌ: خوراكى كه در آن كشك آميخته باشند.

(اِقْليم): آب و هوا.

(اُقْنُوم)، اُقْنُومٌ ثَلثَةٌ: شخص لاهوتى.

اِقْنى: كج، عقابى.

(اُقْنَة) - اُقَن، ج: خانه سنگين.

اقَنَ: يقين كرد.

(اَقْنَثا) و اَقْنَثُوس: گياهى است با برگهاى نيكو و جميل به شكل.

(اَقْه(: فرمانبردارى و طاعت )مغلوب قاه).

اُقَّة - اُقَق، ج: نصف رطل عراقى است، (وزنى مى باشد).

(اَقى)، ض: ناخوش و اكراه داشت خوراك و شراب را به سبب علتى.

اِقاء: آنچه كه به آن چيزى را نگاه دارند.

(اَكَّ) الْيَوْمَ اَكّاً: گرم و بدون باد شد روز.

يَوْمٌ اَكٌّ و اَكيكٌ، ص.