فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

اُمْنيبُوس: اتوبوس كوچك.

(اَمِهَ) اَمَهاً، ف: فراموش كرد، اقرار نمود.

اَمِهَتِ الْغَنَمُ اَمْهاً و اَميهَةً و اُمِهَتْ، ل: آبله برآورد گوسفند. اَميهَةً و مَاْمُوهَهً و مُؤَمَّهَةً، ص.

اَمَهَ، ن: عهد و پيمان كرد.

اُمِهَ الرَّجُلُ، ل: بى عقل گرديد.

اُمّ: مادر، اصل، پايه هر چيز.

وَ اوَْحَيْنا اِلى اُمِّ مُوسى (آيه): وحى كرديم به مادر موسى او را شير دهد.

وَ اِنَّهُ فى اُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا (آيه): قرآن در اصل كتاب نزد ما است.

اُمَّة: جماعتى كه وجه مشترك دارند در دين يا عقيده و نظر.

اِنَّ اِبْراهيمَ كانَ اُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ (آيه): ابراهيم بتنهائى يك امّت شناخته شده.

تَاَمَّهُ اُمّاً: مادر گرفت او را.

اَمَه: فراموشى.

اُمّىّ: درس ناخوانده.

وَ مِنْهُمْ اُمِّيُّونَ لا يَعْلَمُونَ(آيه):بعض از يهود بيسوادند.

اَمام: جلو.

لِيَفْجُرَ اَمامَهُ (آيه(: در آينده )جلو) ميخواهد كارى بد كند.