فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

اَوْن: تن آسائى، آرام و نرمى، رفتار آهسته، يك طرف خورجين.

رَجُلٌ آئِنٌ: مرد تن آسا و با رفاهيت.

بَيْنَنا وَ بَيْنَ مَكَّةَ ثَلاثُ لَيالٍ اَوائِن وَ عَشَرُ لَيالٍ ائِناتٍ: فاصله بين ما و مكه سه شب راه با رفاهيت و ده شب آهسته و آسان.

اَوان و اِوان - اوِنَة، ج: هنگام و وقت.

فُلانٌ يَصنَعُهُ اوِنَةً و ائِنَةً: فلان بجا ميآورد آن را گاه گاهى.

اِوان - اُون، ج: صُفه بزرگ.

اَيْوان - اَيْوانات و اَواوين، ج: صفه بزرگ.

اَيْوانُ اللِّجام - اَيْوانات، ج: پيش لگام.

اوِنَة: سنگ پشت ها.

اُومْباشى: سرجوخه.

اَوْن: مهربانى، لطافت، ملايمت، موسم، زمان، موقع.

اَوان: ساعت، وقت.

آنَ: آمد، نزديك شد، سر رسيد.