فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

احَ: سفيدى تخم مرغ، حكايت صداى سرفه.

احِ و آحَ (اَوياحَ): در حق كسى گويند كه مكروه دارد چيزى را.

(ايخِ( )مبنى بر كسر): كلمه اى است كه گفته ميشود وقت خوابانيدن شتران.

(ادَ) اَيْداً - ض: توانا و قوى گرديد.

ايَدْتُهُ اِيادَةً و مُؤايَدَةً و اَيَّدْتُهُ تَاْييداً: قوت و نيرو دادم او را - مُؤَيِّد و مُؤْيِد، ص.

اَيْد و اد: قوت و نيرو.

وَاذْكُر عَبْدَنا داوُدَ ذَاالْاَيْدِ (آيه): ياد كن بنده ما داود را كه نيرومند بود.

اِياد: پشتيبان، پناهگاه، حفظ و حمايت، آنچه كه بدان قوت باشد، هوا، كوه محكم، خاك اطراف حوض، خرگاه، تپه ريگ، راست و چپ لشگر، كثرت شتران.

مُؤْيِد - مَايِد، ج: كار بزرگ و دشوار.

هُوَ فى اِيادِ اللَّهِ: او در پناه و حفظ و حمايت خدا است.

رَجُلٌ اَيِّدٌ: مرد قوى و توانا.

اَيَّدَ: تاييد كرد، تقويت كرد، حمايت كرد، پشتى كرد، ثابت كرد، كمك كرد، يارى كرد.

اِدّ: كار ناپسند.

لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئاً اِدّاً (آيه): حقا چيزى ناپسند آورديد.

تَاَيَّدَ: تاييد شد، حمايت شد، تصديق ابرام كرد، دليل قاطع آورد، قوى و توانا گشت.

ايدرُوجين: هيدروژين، يكى از دو ماده آب، اصل آب، آب زا.

(ارَ) الْمَراَةَ، ض: با زن جمع شد و جماع كرد.

- ائِر، ص.

اَيْر - اُيُور و ايار و ايُر، ج: نره و آلت مرد، باد صبا، باد شمال.