فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

اير: باد صبا و شمال، هر باد گرم، پنبه و تراشه نقره.

اِوُر و اَوُور: باد صبا.

اَيار: روى (فلز معدنى).

اَيَّار: نام ماه سوم از ماههاى رومى.

اِيار: هوا.

اَيِّر: باد صبا و باد شمال.

اُيارِىّ: آلت و نره بزرگ.

مَئير: جماع كرده شده.

مِئْيَر: بسيار جماع كننده.

(اَيِسَ) مِنْهُ اِياساً، ف: نااميد شد.

اِسْتُ اَيْساً: نرم گرديدم.

ايَسْتُهُ ايئاساً و اَيَّسْتُهُ: نااميد گردانيدم او را.

تَاَيَّسَ: نرم و خوار گرديد.

تَاْييس: مستقل شدن، خوار شمردن، اثر كردن در چيزى، نرم گردانيدن.