فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

اَيْكٌ ائِكٌ: درختان درهم پيچيده وميوه دار و باردار.

اَيك: جنگل، بيشه.

اَيْكَة: بوته.

كَذَّبَ اَصحابُ الْاَيْكَةِ الْمُرسَلينَ (آيه): تكذيب كردند اصحاب ايكه رسولان را.

(اِيْل(: از اسماء خدايتعالى به عبرانى قوى و قدير).

اَلْاِيالَة: سياست.

اَيِّل و اَيَّل و اُيَّل - اَيايِل، ج: حيوانى است كه نر او داراى شاخهاى انشعابى از شاخ اصلى و ماده او بدون شاخ و به فارسى گوزن گويند به شكل.

رَدَدْتُهُ اِلى ايلَتِهِ: برگردانيدم او را بسوى طبيعتش.

اَيْلُول: ماه دوازدهم از ماههاى روميان.

(امَتِ) الْمَراَةُ اَيْماً و اُيُوماً و اَيْمَةً و ايمَةً، ض: ناكدخدا و بى شوهر ماند زن.

امَتْ مِنْ زَوْجِها و تَاَيَّمَتْ: بيوه گرديد از شوهر.

امَ اِياماً: دور كرد خانه زنبور را تا عسل گيرد.

ااَمْتُ الْمَراَةُ اُئيمِها: بيوه گردانيدم زن را.

مُؤْيِمَة: زن دولتمند بى شوهر.