فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

بادَئَهُ بِالْكَلامِ: سر صحبت باز كرد، خطاب كرد.

حُسْنُ الْاِبْتِداء: ديباچه، مقدمه، سرآغاز.

بادِئ: تازه كار، شروع كننده.

بَدائى: اصلى، بدوى، ابتدائى.

اِبْتِدائى: مقدماتى، آماده سازنده، حاضركننده.

اِفْعَلَهُ بَدْءًاو اَوَّلَ بَدْءٍ و بادِىَ بَدْءٍ و بادِىَ بَدِىٍّ و بادِىَ بَدْاَةٍ و بَدْاَةَ ذى بَدْءٍ و بَدائَةَ ذى بَدائَةٍ و بَدْاَةَ ذى بَدْئَةٍ و بَدائَةَ ذى بَدى ءٍ و بَدْئَةَ بَدْءٍ و بَدئَ بَدْءٍ و بَدَءَ بَدْءٍ و بادِئَ بَدى ءٍ و بادِىَ بَدءٍ و بَدِى ءَ ذى بَدءٍ و بادِى ءَ بَدءٍ و بادى بَدا و بَدَاَبَدءٍ و بَدْاَةَ بَدْاَةٍ و بادِىَ بَدٍ و بادِىَ بَدا: بكن اين را نخست.

بَدْء - اَبْداء و بُدُوء، ج: مهتر نخستين در مهترى، جوان با فرهنگ و دانش، قسمتى از جزور و قمار (اين قمار چنان بود كه شترى را ده نفر ميخريدند و بهاى آن را بالسويه ميدادند و ميكشتند و به قرعه سه نفر را محروم ميكردند و هفت نفر به قرعه شتر را ميان خود قسمت مى نمودند اولى يك برابر و دومى دو برابر تا هفتمى هفت برابر)، بُدُؤ، ج: بند انگشت، چاهى كه در اسلام كنده باشند، نخستين هر چيز مقابل عود.

فَبَدَءَ بِاَوْعِيَتِهِمْ (آيه): شروع كرد به ظروف آنان.

رَجَعَ عُودُهُ عَلى بَدْئِهِ - و رَجَعَ فى عُودِهِ و بَدائِهِ - و رَجَعَ فى عَوْدَتِهِ و بَدْئَتِهِ و رَجَعَ عَوْداً و بَدْءً: بازگشت به همان راه كه آمده بود.

بَدْء: شروع.

بَدْاَة: آغاز، بخش از جزور قمار، نخستين هر چيز.

فى بَدْاَتِنا (مثلثه الباء) و فى بَدَأتِنا و مَبْدَئِنا و بضم اول و مَبْدَاَتِنا: اول ما.

بُدْئَة: آغاز و اول هر چيز، گياهى است.

بَدْاَة و بَدائَة و بِدائَة: آغاز و اول هر چيز.

بُدائَة: سخن بى فكر و انديشه.