فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

(بَرقُوق): شفتالو، آلو.

بَرقُوقُ بَرّى: آلوچه.

بَرقُوقُ اَبْيَض: گوجه.

بَقْلَةُ الْبَرقُوق: گياهى است از تيره نعناع درمان گلو كنند.

(بَرقَلَ) بَرقَلَةً: دروغگو گرديد.

بِرقيل: كمان كروهه، آلت حربيّه بزرگ كه با آن به شكل سنگ و غيره پرتاب كنند.

(بَرَكَ) الْبَعيرُ بُرُوكاً و تَبْراكاً، ن: فروخوابيد شتر، سينه بر زمين چسبانيد.

بَرَكَ: ثابت شد، اقامت نمود، كوشش كرد.

بَرَكَتِ الْمَراَةُ: شوهر اختيار كرد و صاحب پسر بزرگ شد - بَرُوك، ص.

وَ جَعَلَ فيها رَواسِىَ مِنْ فَوْقِها وَ بارَكَ فيها (آيه): كوههاى ثابت قرار داديم.

بَرَكَتِ السَّماءُ: آسمان در پى هم باريد.

اَبْرَكْتُ الْبَعيرَ: فرو خوابانيدم شتر را.

اَبْرَكَ السَّحابُ: در پى هم باريد ابر.

مُبْرِكَة: نام آتش.

بارَكَ اللَّهُ لَكَ وَ فيكَ وَ عَلَيْكَ و بارَكَكَ: بركت دهد تو را خدا.