فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

(بَغَلَهُمْ) بَغْلاً: نَسَب اولاد آنها را آميخته كردند كه از جهتى شريف و از جهتى خسيس شدند.

بَغَّلَ تَبْغيلاً: سست و مانده گرديد.

تَبْغيل: نوعى از رفتار و حركت شتر.

بَغْل و بَغْلَه - بِغال، ج: استر و قاطر نر و ماده كه از خر و اسب به وجود آيد.

وَالْخَيْلَ وَالْبِغالَ وَالْحَميرَ لِتَركَبُوها (آيه): اسب و قاطر و خر هر آينه براى سوارى اند.

بَغَّال: استربان.

(بَغَمَتِ) الظَّيْبَةُ بُغاماً و بُغُوماً، م ض ن: فرياد كرد آهو بسوى بچه با آواز نرم.

ظَبْيَةٌ بَغُوم، ص.

بَغَمَتِ النَّاقَةُ: قطع كرد جنين خود را.

بَغَمَ فُلانٌ صاحِبَهُ: واضح نگفت سخن با وى.

بُغُوم و بُغام: فرياد كردن گاو و گوزن و بز كوهى.

باغَمَهُ مُباغَمَةً: سخن گفت با او با صداى بلند.

تَبَغُّم: فرياد كردن آهو و شتر و گاو و گوزن و بز كوهى.

بُغام: فرياد آهو و شتر و گاو.