فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

بُغْمَة - بُغَم، ج: گردن بند براى زنان (كلمه تركى است).

(تَبَغْنَجَ): بسيار عشوه گرى كرد.

(بَغَا) الشَّىْ ءَ بَغْواً، ن: با تأمل نگريست آن را.

بَغُو: شكوفه.

بَغْوَة: شكوفه خرما كه سفيد شده، خرماى نارس و ميوه درخت عضاه.

(بَغَيْتُهُ) بُغىً و بُغاءً و بُغْيَةً و بِغْيَةً، ص: طلب كردم و يافتم او را و اعانت كردم.

اَبْغاهُ و بَغاهُ الشَّىْ ءَ: بر طلب آن چيز داشت او را و يارى داد.

بَغَتِ الْاَمَةُ بَغْياً: زنا داد كنيز.

بَغى عَلَيْهِ: ستم و تعدى نمود، از حق برگشت، نافرمانى كرد، تجاوز از حد كرد، دروغ گفت.

بَغاهُ: نافرمانى كرد او را.

بَغَى الْفَرَسُ فى مَشْيهِ: سرعت نمود اسب در رفتن.

بَغَى الشَّىْ ءَ: با تأمل نگاه كرد بطرف او، انتظار آن چيز كشيد.