فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی

اُساوَة: معالجه و مداوا.

اَسْوان: اندوهگين.

اِسْوَة، اُسْوَة: نمونه، سرمشق، مثال، عبرت، مقتدا.

لَقَدْ كانَ لَكُم فى رَسُولِ اللَّهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ (آيه): رسول الله در اعمال و اقوال براى شما مقتداى خوبيست.

اُسْوَة: آنچه بدان تأسّى جويند.

اُسْوَةٌ بِنَفْسى: درست مثل خودم.

اَسا، اَسَّا: تسليت داد، دل دارى داد، سرسلامتى داد، مرهم گذارد، درمان كرد.

اسى: كمك كرد، همراهى كرد، يارى كرد.

(اَسيتُ) عَلَيْهِ وَ لَهُ اَسىً، ف: اندوهگين شدم بر وى.

رَجُلٌ اسٍ وَ اَسْيانٌ و اِمْرَاَةٌ اسِيَةٌ و اَسْيانَةٌ - اَسْيانُون و اَسْيانات و اَسايا و اَسايُون و اَسْيِيات، ج: اندوهگين و غمناك.

اَسَيْتُ لَهُ مِنَ اللَّحْمِ، ض: گذاشتم براى او گوشت را (و اين مخصوص به گوشت است).

اسِيَة - اَواسى، ج: بناى استوار، ستون، زن ختنه كننده زنان، نام زن فرعون.

اسىّ: بقيه از خانه و متاع و اسباب و اسقاط آن.

تَاْسِيَة، مُؤاساة: دلدارى، تسليت، دلجوئى.

مَأْساة: فاجعه، نمايش غم انگيز.

مُؤْسٍ: حزن انگيز، مصيبت آميز.

اَسىً: حزن، غم و غصه، اندوه، مصيبت، سوگوارى.

فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرينَ (آيه): بر قوم كافر غصه مخور.

لِكَيْلا تَاْسَوْا عَلى مافاتَكُمْ (آيه): بر آنچه از شما فوت شده افسوس و اندوه مخوريد.

آسِيا: قاره آسيا يكى از پنج قاره كره زمين.

اَسْيَوىّ: آسيائى.

(اَشَّ) اَشاشاً و اَشاشَةً، ض ن: شاد شد و نشاط نمود.