مناجات رابعه با خداوند - منطق الطیر نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

منطق الطیر - نسخه متنی

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مناجات رابعه با خداوند





  • رابعه گفتى كه اى داناى راز
    دوستان را آخرت ده بردوام
    گر ز دنيا و آخرت مفلس شوم
    بس بود اين مفلسى از تو مرا
    گر بسوى هر دو عالم بنگرم
    هركرا او هست، كل او را بود
    هرچ بود و هست و خواهد بود نيز هرچ را جويى جزو يابى نظير
    هرچ را جويى جزو يابى نظير



  • دشمنان را كار دنيا مي بساز
    زانك من زين كار آزادم مدام
    كم غمم گر يك دمت مونس شوم
    زانك دايم تو بسى از تو مرا
    يا بجز تو هيچ خواهم، كافرم
    هفت دريا زير پل او را بود
    مل دارد، جز خداوند عزيز اوست دايم بي نظير وناگزير
    اوست دايم بي نظير وناگزير


/ 333