لطفا منتظر باشید ...
مسأله 1746 - اگر پدر غير از روزه رمضان، روزه واجب ديگرى را مانند روزه نذر نگرفته باشد بنابر احتياط واجب بايد پسر بزرگتر قضا نمايد.
احكام روزه مسافر
مسأله 1747 - مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد و مسافرى كه نمازش را تمام مى خواند مثل كسى كه شغلش مسافرت يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد.مسأله 1748 - مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد.
ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است.
مسأله 1749 - اگر غير روزه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد نبايد در آن روز مسافرت كند.
و اگر در سفر باشد در صورت امكان بايد قصد كند كه ده روز در جائى بماند و آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1750 - اگر نذر كند روزه بگيرد و روز آنرا معين نكند، نمى تواند آن را در سفر به جا آورد.
ولى چنانچه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد بايد آن را در سفر به جا آورد.
ونيز اگر نذر كند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد.
مسأله 1751 - مسافر مى تواند براى خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روزه مستحبى بگيرد. [ 309 ] مسأله 1752 - كسى كه نمى داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد روزه‌اش باطل مى شود.
و اگر تا مغرب نفهمد روزه‌اش صحيح است.
مسأله 1753 - اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل مى باشد و در سفر روزه بگيرد روزه او باطل است.
مسأله 1754 - اگر روزه‌دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد روزه خود را تمام كند و اگر پيش از ظهر مسافرت كند، وقتى به حد ترخص برسد يعنى به جايى برسد كه ديوار شهر را نبيند و اهل آن جا او را نبينند، بايد روزه خود را باطل كند و اگر پيش از آن روزه را باطل كند بنابر احتياط، كفاره نيز بر او واجب است.
مسأله 1755 - اگر مسافر پيش از ظهر به وطنش برسد، يا به جايى برسد كه مى خواهد ده روز در آن جا بماند، چنانچه كارى كه روزه را باطل مى كند انجام نداده، بايد آن روز را روزه بگيرد واگر انجام داده، روزه آن روز بر او واجب نيست.
مسأله 1756 - اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، يا به جايى برسد كه مى خواهد ده روز در آن جا بماند، نبايد آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1757 - مسافر و كسى كه از روزه گرفتن عذر دارد، مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد و در خوردن و آشاميدن كاملا خود را سير كند.
كسانى كه روزه بر آنها واجب نيست
مسأله 1758 - كسيكه به واسطه پيرى نمى تواند روزه بگيرد، يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست.ولى در صورت دوم بايد هر روز يك مد كه تقريبا ده سير است گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد.
مسأله 1759 - كسى كه بواسطه پيرى روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان [ 310 ] بتواند روزه بگيرد، بايد قضاى روزه‌هايى را كه نگرفته به جا آورد.
مسأله 1760 - اگر انسان مرضى دارد كه زياد تشنه مى شود و نمى تواند تشنگى را تحمل كند، يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست.
ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يك مد گندم يا جو ومانند اينها به فقير بدهد.
و احتياط واجب آن است كه بيشتر از مقدارى كه ناچار است آب نياشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد، بايد روزه‌هايى را كه نگرفته قضا نمايد.
مسأله 1761 - زنى كه زاييدن او نزديك است و روزه براى حملش ضرر دارد روزه بر او واجب نيست.
وبايد براى هر روز يك مد طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد، ونيز اگر روزه براى خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد.
ودر هر دو صورت روزه‌هايى را كه نگرفته بايد قضا نمايد.
مسأله 1762 - زنى كه بچه شير مى دهد و شير او كم است چه مادر بچه، يا دايه او باشد، يا بى اجرت شير دهد، اگر روزه براى بچه‌اى كه شير مى دهد ضرر دارد روزه بر او واجب نيست.
و بايد براى هر روز يك مد طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد، و نيز اگر براى خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست، وبايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد.
و در هر دو صورت روزه‌هايى را كه نگرفته بايد قضا نمايد، ولى اگر كسى پيدا شود كه بى اجرت بچه را شير دهد، يا براى شير دادن بچه از پدر يا مادر بچه يا از كس ديگر كه اجرت او را بدهد اجرت بگيرد، بچه را به او بدهد و روزه بگيرد.
راه ثابت شدن اول ماه
مسأله 1763 - اول ماه به پنج چيز ثابت مى شود: اول: آن كه خود انسان ماه را ببيند. [ 311 ] دوم: عده‌اى كه از گفته آنان يقين پيدا مى شود، بگويند ماه را ديده‌ايم و همچنين است هر چيزى كه بواسطه آن يقين پيدا شود.سوم: دو مرد عادل بگويند كه در شب ماه را
