لال - ابر و کوچه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ابر و کوچه - نسخه متنی

فریدون مشیری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید














لال

ز تحسينم خدا را لب فروبند

نه شعر ست اين بسوزان
دفترم را

مرا شاعر چه ميپنداري اي دوست

بسوزان اين دل خوشباورم را

سخن تلخ است اگا گوش ميدار

که در گفتار من رازي نهفته است

نه تنها بعد از اين شعري نگويند

کسي هم پيش ازين شعري نگفته است

مرا ديوانه ميخواني دريغا

ولي من بر سر گفتار خويشم

فريب است اين سخن سازي فريب است

که من خود شرمسار کار خويشم

مگر احساس گنجد در کلامي

مگر الهام جوشد با سرودي

مگر دريا نشيند در سبويي

مگر پندار گيرد تار و پودي

چه شوق است اين چه عشق است اين چه
شعر است

که جاان احساس کرد اما زبان گفت

چه حال است اين که در شعري
توان خواند

چه درد است اين که در بيتي توان گفت

اگر احساس من گنجيد در شعر

بجز خاکستر از دفتر نمي ماند

گر الهام مي جوشيد با حرف

زبان از ناتواني در نمي ماند

شبي همراه اين اندوه جانکاه

مرا با شوخ چشمي گفتگو بود

نه چون من هاي و هوي شاعري داشت

ولي شعر مجسم چشم او بود

به هر لبخند يک حافظ غزل داشت

به هر گفتار يک سعدي سخن بود

من از آن شب خموشي پيشه کردم

که شعر او خداي شعر من بود

ز تحسينم خدا را لب فرو بند

شعر است اين بسوزان دفترم را

مرا شاعر چه مي پنداري اي دوست

بسوزان اين دل خوشباورم را









/ 56