درنگر اول كه با آدم چه كرد بازبنگر نوح را غرقاب كار باز ابراهيم را بين دل شده باز اسمعيل را بين سوگوار باز در يعقوب سرگردان نگر باز يوسف را نگر در داورى باز ايوب ستمكش را نگر باز يونس را نگر گم گشته راه باز موسى را نگر ز آغاز عهد باز داود زره گر را نگر باز بنگر كز سليمان خديو باز آن را بين كه دل پر جوش شد باز يحيى را نگر در پيش جمع باز عيسى را نگر كز پاى دار باز بنگر تا سر پيغامبران تو چنان دانى كه اين آسان بود چند گويم چون دگر گفتم نماند كشته ى حيرت شدم يكبارگى اى خرد در راه تو طفلى بشيردر چنان ذاتى من آنگه كى رسم در چنان ذاتى من آنگه كى رسم
عمرها بر وى در آن ماتم چه كرد تا چه برد از كافران سالى هزار منجنيق و آتشش منزل شده كبش او قربان شده در كوى يار چشم كرده در سر كار پسر بندگى و چاه و زندان بر سرى مانده در كرمان و گرگان پيش در آمده از مه به ماهى چند گاه دايه فرعون و شده تابوت مهد موم كرده آهن از تف جگر ملك وى بر باد چون بگرفت ديو اره بر سر دم نزد خاموش شد زار سر بريده در طشتى چو شمع شد هزيمت از جهودان چند بار چه جفا و رنج ديد از كافران بلكه كمتر چيز ترك جان بود گر گلى كز شاخ مي رفتم نماند مي ندانم چاره جز بي چارگى گم شده در جست و جويت عقل پيراز زعم من در منزه كى رسم از زعم من در منزه كى رسم
لطفا منتظر باشید ...
