لطفا منتظر باشید ...
2- از رحمت خدا، مأيوس مباش
از سوي ديگر اگر كسي هر قدر هم معصيت كرده باشد، نبايد از رحمت الهي مأيوس شود و احساس كند كه خدا ديگر هرگز او را نخواهد بخشيد.هركس اين حالت يأس را داشته باشد، بايد بداند كه علاوه بر معصيت‌هايي كه انجام داده، گرفتار معصيتِ كبيرة ديگري است كه «يأسِ از روح الله» ناميده مي‌شود.خداي مهربان هرگز به كسي اجازة مأيوس شدن از رحمتش را نداده است. اين حيله و نيرنگِ شيطان است كه انسانهاي گرفتارِ گناه را، از آمرزش الهي مايوس كند، تا آنها هرگز رو به سوي توبه نياورند. انسانِ گنهكار، به هر اندازه كه بار گناه داشته باشد، درِ توبه و بازگشت به سوي خدا براي او باز است.خدايِ مهربان بر كسي كه حقيقتاً توبه مي‌كند و اراده و عزم مي‌كند كه هرگز گناه انجام ندهد، به ديدة رحمت و آمرزش و اغماض مي‌نگرد و گذشته‌هاي او را مي‌بخشد و اين اثرِ توبه است. خداوند اهل توبه را هرگز از رحمت خود مأيوس نمي‌كند.اين امرِ خداي مهربان به رسول ـ صلّي الله عليه و آله ـ خويش است كه، اي رسول:« قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»[1]بگو اي بندگان من كه (با انجام گناه) بر نفس خود ستم كرده‌ايد، از رحمت الهي مأيوس نباشيد، به يقين خدا تمامي گناهان را مي‌آمرزد. بي‌ترديد خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.
و ادامه مي‌دهد:« وَ أَنِيبُوا إِلى رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ»[2]به سوي خدا بازگرديد «توبه كنيد» و تسليم او باشيد قبل از اينكه عذاب بر شما بيايد. پس در آن هنگام ياري نخواهيد شد.پس اينك بجاست دست نياز، به درگاهش برآريم و عرضه داريم:اي درياي مهر،اي كه يأس از رحمت خود را بر بندگان حرام كردي،اي كه رحمتت بر غضبت پيشي گرفته است،اي خطا پوش، اي توبه پذير، اي مهربان:«گناهانمان ببخش، خطاهامان ناديده گير، توبه‌مان پذيرا باش.»«ما را كمك كن كه ديگر هرگز گناه نكنيم.»«اي آنكه تمامي توفيق از توست».
پيام نور
عرضه شدن اعمل بر: خدا، رسولِ خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ و ائمّه ـ عليه السّلام‌ـ« اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ»قرآن، سورة توبه، آية 105انجام دهيد (هر چه مي‌خواهيد، از عمل خير يا شر)، پس خدا و رسول او و مومنين كارهاي شما را مي‌بينند.هيچ صبحي نيست، جز اينكه قطعاً در آن صبح كارهاي اين امت بر خداوند عزوجل عرضه مي‌شود.[3](امام حسين ـ عليه السّلام‌ـ)كارهاي بندگان در هر صبح بر رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ عرضه مي‌گردد، چه نيكوكاران و چه بدكرداران. پس از كردار ناشايست دوري كنيد.[4] (امام صادق ـ عليه السّلام ـ)امام رضا ـ عليه السّلام ـ فرمودند: «به خدا كه اعمال شما در هر صبح و شام بر من عرضه مي‌شود». راوي مي‌گويد: من اين مطلب را بزرگ شمردم. بمن فرمود: «مگر تو كتاب خداي عزوجل را نمي‌خواني كه مي‌فرمايد: بگو (اي محمد) در عمل كوشيد كه خدا و رسول او و مومنان كردار شما را مي‌بينند.»[5]امام صادق ـ عليه السّلام ـ در جواب سؤال از اين آيه كه مي‌فرمايد: «در كار باشيد كه خدا و پيغمبر و مؤمنين، كردار شما را مي‌بينند»، فرمودند: (مراد از) مؤمنين، امامان هستند.»[6]
تمرين و پرسش
سؤالات زير را بخوانيد و پاسخ دهيد، سؤالات شخصي با علامت * مشخّص شده است.[7]1. آيا قانونهاي جدّي، در هستي را مي‌شود ناديده گرفت؟ (مانند جاذبه، گريز از مركز، ...)2. آيا آنكه نكارد، مي‌تواند اميد برداشت، داشته باشد؟3. آيا بدون عمل مي‌توان به بهشت رسيد؟4. آيا يك گناه، ارزش صد سال حبس شدن (در عالم ديگر) را دارد؟5. آيا كيفر اهل گناه، آنان كه محرّمات الهي را انجام مي‌دهند و يا واجبات الهي را ترك مي‌كنند و به واجبات خويش عمل نمي‌كنند، منحصر به عالم قبر و عالم قيامت است؟6. چرا خداناشناسان و كفّار بر بسياري از سرزمينهاي اسلامي، در اين زمان، مسلّطند؟7. گناهان داراي چه آثار ديگري در اين دنيا هستند؟ بعضي از آنها را بيان نمائيد.8. اگر مسلمانان جهان همگي در مقابل تهاجم صهيونيستهاي پليد، از همان آغاز، از قدس شريف با تمامي جان و مال و توان، دفاع مي‌كردند ( با توجّه به اينكه دفاع واجب شرعي است) آيا الآن فلسطين عزيز، در دست دشمنان قرآن و دشمنان رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ بود؟9. آيا پيامد طبيعيِ تركِ دفاع، تسلّط كفّار و بيگانگان نيست؟10. گناهان كبيره كدامند؟11. آيا معاصي كبيره منحصر به شرابخواري و زنا و قمار است؟12. «امنِ از مَكرُ الله» چيست؟13. آيا «امنِ از مَكرُ الله» معصيت كبيره است؟14. آيا فرار از دفاع نيز مانند زنا معصيت كبيره نيست؟15. آيا تكبّر و غيبت نيز مانند شرابخواري معصيت كبيره است؟16. آيا حبس حقوق ديگران و نپرداختن آن و كمك به ظالمان و ستمكاران (مثل استكبار جهاني و عوامل آنها و ...) مانند قتلِ نفس، معصيت كبيره است؟17. آيا بازگشت به سرزمين كفر پس از هجرت به دارالاسلام «تعرّب بعد از هجرت» گناه كبيره است؟18. آيا ربا خواري مانند شرابخواري از كبائر است؟19. آيا دروغگوئي و سخن چيني مانند لواط از گناهان بزرگ نيست؟20. آيا محاربه با اولياء الهي (از قبيل جنايات منافقين) مانند شرك به خدا از بزرگترين كبائر نيست؟21. آيا اصرار بر گناهان كوچك، خود گناه كبيره نيست؟22. * آيا معصيتها و گناهاني از خود سراغ داريد؟ سعي كنيد به خاطر بياوريد.23. * اگر جواب سؤال قبل مثبت است، تا به حال توبه كرده‌ايد؟24. * اگر گناه از خود سراغ داريد و تا به حال توبه نكرده‌ايد، از عواقب و پيامدهاي آن نگران نيستيد؟25. در صورت توبه، آيا خداي مهربان انسان را از رحمت خود مأيوس مي‌كند؟26. آيا مايوس شدن از رحمت الهي، گناه كبيره نيست؟27. آيا ترجمه آيه 105 سورة توبه را به ياد داريد؟ آيا مي‌توانيد آنرا توضيح دهيد؟[1]. قرآن كريم، سورة زُمَر، آية 53.[2]. قرآن كريم، سورة زُمَر، آية 54.[3]. اِنَّ اَعْمالَ هذِهِ الاُمَّةِ ما مِنْ صَباحٍ اِلاّ و تُعْرَضُ عَلَي اللهِ عَزَّوجَلّ. بحارالانوار، ج 73، ص 353 ن، صح.[4]. تُعْرَضُ الاَعْمالُ عَلي رَسُولِ الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ اَعْمالُ العِبادِ كُلَّ صَباحٍ اَبْرارِها و فُجّارِها فَاحْذَرُوها. اصول كافي، ج 1، ص 318.[5]. اصول كافي، ج 1، ص 319.[6]. اصول كافي، ج 1، ص 318.[7]. سؤالات شخصي را كسي حق ندارد از ديگران بپرسد، مربيّان در صورت نياز، آنها را فقط توضيح مي‌دهند، اما جواب اصلاً خواسته نمي‌شود.
