لطفا منتظر باشید ...
11- واجبات و محرّمات دفاعي
1. اگر سرزمين‌هاي مسلمين يا مرزهاي مسلمين را دشمن فرا گيرد كه از آن ترس بر كيان اسلام و مجتمع مسلمين است، دفاع به هر وسيلة ممكن از بذل اموال و نفوس «واجب»[1]2. دفاع براي تمام مكلَّفين، به هر وسيله و بدون قيد و شرط «واجب»(مشروط به حضور امام ـ عليه السّلام ـ و اذن او و اذن نايب خاص يا عام او نيست.)3. اگر ترس غلبة بيشتر و توسعة آن و گرفتن سرزمين مسلمين و اسارت آنها باشد، دفاع به هر وسيله ممكن «واجب»4. دفاع سياسي و دفاع اقتصادي و مقاومت منفي، در صورت ترس بر حوزة اسلام، از استيلاي سياسي و اقتصادي كه منجر به اسارت سياسي و اقتصادي و سستي اسلام و مسلمين و ضعف آنان بشود «واجب» (مانند ترك خريد كالاي آنها، و ترك استعمال آنها، و تركِ مطلق مراوده و معامله با آنان).5. اگر در مراودات تجاري و غير آن ترس بر حوزة اسلام و بلاد مسلمين باشد (ترس استيلاي سياسي و غير سياسي بيگانگان و استيلاي معنوي)، پرهيز از اين مراودات «واجب»[2]6. داشتن مراوده در صورت مذكور در رديف 5 «حرام»[3]7. اگر ترس اين باشد كه بيگانگان به يكي از دولتهاي اسلامي هجوم كنند، دفاع از آن بر جميع دولتهاي اسلامي و ساير مسلمين به هر وسيله ممكن «واجب»8. سازش دولتها با اسرائيل منفور «حرام»[4]9. بر مردم مسلمان فلسطين و بر هر فرد مسلماني كه حتي در دورترين نقاط جهان اسلام بسر مي‌برد، بكار گرفتن نيروهاي خويش براي آزاد نمودن فلسطين از دست غاصبين «واجب»[5]10. تقيّه، در صورتي كه اصول اسلام و قرآن و مذهب در خطر باشد (با وجود احتمال خطر) «حرام»[6]11. اظهار حقايق در صورت فوق «واجب»12. دفاع به هر وسيلة ممكن در صورت حملة دزد و مانند آن در خانه يا مكان ديگر تا او را از روي ظلم بكشد «واجب»[7]13. تسليم شدن و قبول ظلم در صورت فوق «حرام» (البته در صورتي كه هجوم به مال باشد، با احتمال اينكه اگر تسليم نشود ممكن است كشته شود، احتياط واجب در تسليم شدن است)[8]14. دفاع در صورت هجون به متعلقين شخص (پسر و دختر و برادر و پدر و ساير متعلقين، حتّي خدمتكار) كه او را از روي ظلم بكشد. «واجب»15. دفاع در صورت هجوم به حريم مرد، اعم از زنش يا غير آن بصورت تجاوز يا آبروريزي كه كمتر از تجاوز است «واجب»16. اكتفا به حداقل درجه در دفاع از پائين‌ترين درجه (مثل سرفه كردن) تا بالاترين درجه (كه كشتن مهاجم است)، در موارد فوق «احتياط واجب» (يعني اكتفاء به مقدار لازم و تجاوز نكردن از آن مقدار و در صورت تجاوز از مرتبه‌اي كه براي دفاع كافي است شخص به احتياط واجب ضامن است.)
[1]. شماره‌هاي 1، 2، 3، 4: تحرير الوسيلة حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ فصل في الدفاع، القول في القسم الاوّل، به ترتيب مسائل 1، 2، 3 ، 4.[2]. تحرير الوسيلة حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ فصل في الدفاع، القول في القسم الاوّل، مسئلة 5.[3]. شمارة هاي 6 و 7: تحرير الوسيلة حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ فصل في الدفاع، القول في القسم الاوّل، به ترتيب مسئلة 5 و مسئلة 7.[4]. كتاب پيام انقلاب (مجموعة پيامها، سخنها، مصاحبه‌ها، حكمها و ... امام خميني ـ رحمة الله عليه ـ )، ج 1، ص 132، اعلامية حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ در اعتراض به محكوميت آية الله طالقاني ـ رحمة الله عليه ـ.[5]. مأخذ ماقبل، ص 125، مصاحبة خبرنگار يكي از سازمانها با حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ.[6]. مأخذ ماقبل، ص 69، تلگراف حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ به آيا تعظام تهران در سال 1342.[7]. تحرير الوسيلة حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ، ج 1، فصل في الدفاع، القول في القسم الثاني، مسئلة 2.[8]. شماره‌هاي 13، 14، 15، 16: تحرير الوسيلة حضرت امام ـ رحمة الله عليه ـ، ج 1، فصل في الدفاع، القول في القسم الثاني، به ترتيب: مسائل (2 و 10)،(3)، (4)، (6 و 8).
