در اين سال غزوه ذي قرد وغزوه بني المصطلق و واقعه صلح حديبيه اتفاق افتاد که طبق معاهده با کفار، مسلمانان مي‌توانستند سه روز در سال به مناسک عمره در مکه بپردازند. رسول خدا صلي الله عليه و آله در اين سال توسط سفيران متعدد، نامه‌هايي را براي دعوت به اسلام به سوي فرمانروايان کشورهاي مختلف ارسال نمود: دحيه بن خليفه کلبي را نزد قيصر پادشاه روم، عبدالله بن خدافه را نزد خسرو پرويز پادشاه ايران و نيز سفيراني به يمامه ، بحرين ، شام، مصر ، حبشه، يمن ، اردن و برخي مناطق ديگر فرستاد.
حوادث سال هفتم هجرت
در اين سال، جنگ مهمي با يهوديان منطقه خيبر در گرفت که به غزوه خيبر معروف است و با رشادت‌هاي امام علي عليه السلام به پيروزي اسلام و فتح دژها و قلعه‌هاي يهوديان منجر شد. جعفر بن ابي طالب نيز در همين سال از حبشه بازگشت که موجب شادماني پيامبر گرديد . در همين سال پيامبر به همراه مسلمين عازم عمره شد که به «عمره القضا» (عمره قضا) معروف است؛ زيرا اين عمره، قضاي همان عمره است که سال قبل در حديبيه به صلح انجاميد. سريه‌هاي زير در اين سال واقع شده است: سريه تربه ، نجد، فدک، سريه زبير بن قوام، غالب بن عبدالله، بشير بن سعد، ابن ابي العوجاء و عبدالله بن حدرد .
حوادث سال هشتم هجرت
از وقايع اين سال، نبرد موته به فرماندهي جعفر بن ابيطالب است و سريه ذات السلاسل و مهمترين واقعه، فتح مکه و انهدام بت‌خانه‌‌ها است. تا ماه شوال همين سال سريه هاي خالد بن سعيد به عرنه، هشام بن عاص به يلمم ، غالب بن عبدالله به سوي بني محارب ، نميله بن عبدالله بر سر بني ضمره ، خالد بن وليد و غميصاء نيز واقع شده است. پس از فتح مکه، در بازگشت به سوي مدينه، غزوه حنين رخ داد که با پيروزي مسلمين و به‌دست آوردن غنائم زياد پايان يافت. سپس رسول خدا عازم طائف گرديد و پس از غزوه طائف براي انجام عمره وارد مکه شد. عتاب بن اسيد را حاکم مکه کرد و معاذ بن جبل را به تعليم قرآن و احکام اسلام به مکيان گماشت و آنگاه رهسپار مدينه گرديد. سريه‌هاي غالب بن عبدالله کلبي به کديه و به فدک ، سريه کعب بن عمير ، شجاع بن وهب ، قطبه بن عامر و سريه ابو قتاده انصاري در همين سال واقع شده است. در پايان اين سال، وفات زينب ،دختر بزرگ رسول خدا، و تولد پسرش ابراهيم نيز به وقوع پيوست.
حوادث سال نهم هجرت
از حوادث اين سال غزوه مهم تبوک با روميان است که سي هزار نفر از مسلمين در آن حضور داشتند که بدون جنگ خاتمه يافت. در بازگشت از همين غزوه منافقين تصميم به قتل پيامبر گرفتند که نقشه آنان با تدبير پيامبر خنثي گرديد. در اين سال، مسجد ضرار (مسجدي که منافقين به عنوان پايگاه توطئه‌چيني‌هاي خود بنا کرده بودند) به امر پيامبر تخريب شد. همچنين به امر خداوند، پيامبر اکرم موظف به ابلاغ سوره برائت به علي عليه السلام شد تا براي حجاج مکه تلاوت کند. پس از غزوه تبوک با وجودي که مسلمانان با ارتش روم درگير نشدند، سراسر عربستان مرعوب قدرت مسلمين شد. لذا مردم طائف پس از بيست روز محاصره ، توسط عروه بني مسعود يکي از رؤساي خود اسلام را پذيرفتند. سريه‌هاي عقيقه بن حصن ، ضحاک بن صفيان ، علقمه بن مجزّز و سريه امام علي عليه السلام بر سر قبيله طي براي نابود ساختن بت‌خانه‌ي فلس در اين سال واقع شده است.
حوادث سال دهم هجرت
در اين سال، حضرت ابراهيم خليل الله عليه السلام فرزند 18 ماهه رسول خدا صلي الله عليه و آله از ماريه قبطيه، از دنيا رفت . واقعه مباهله با مسيحيان نجران نيز در همين سال پيش آمد. مردم همدان، قبيله بزرگ يمن، نيز اسلام را پذيرفتند که زمينه ساز اصلي پذيرش تدريجي اسلام در يمن گرديد. همچنين در اين سال رسول خدا با اعلام قبلي عازم خانه خدا شد که جمعيت بسياري از مسلمانان، اٌن حضرت را همراهي کردند . رسول خدا پس از انجام حج، تعليم آن به‌عنوان مناسک هميشگي حج و ايراد خطبه‌هاي متعدد به سوي مدينه رهسپار شد. ليکن در محدوده جهينه در وادي غدير خم ، در مقابل همه حاجيان به معرفي حضرت علي عليه السلام به عنوان جانشين پس از خود پرداخت و مردم را به بيعت با آن حضرت امر کرد. آيه اکمال دين در همين روز نازل گرديد. از وقايع اين سال، ادعاي پيامبري شخصي از يمامه بنام مسيلمه است که طي نامه‌اي براي رسول خدا، ادعاي پيامبري خود را اعلام نمود و حضرت در پاسخ کوتاه خود، او را مسيلمه کذاب و دروغگو ناميد.
سال يازدهم ـ رحلت پيامبر
با گسترش اسلام و احساس خطر روميان نسبت به سرزمين‌هاي زير سلطه آنها شام «سوريه» و فلسطين،درصدد يورش به مسلمانان بر آمدند. رسول خدا صلي الله عليه و اله فرمان جهاد عمومي صادر فرمود و دستور داد عموم مردم به‌خصوص مهاجرين اوليه در لشگر حاضر باشند. سپس فرماندهي لشگر را به جواني 20 ساله به‌نام اسامه فرزند زيد بن حارثه که در نبرد موته در جنگ با روميان شهيد شده بود، سپرد. در اين هنگام، پيامبر بيمار شد و گروهي به بهانه‌ي بيماري او، هر روز حرکت لشگر اسامه را به تاخير مي انداختند تا اينکه پيامبر در حال بيماري به مسجد آمد و از تاخير حرکت لشگر با خشم فراوان سخن گفت و دوباره فرمان حرکت صادر کرد. در بستر بيماري خود مي فرمود: «سپاه اسامه را روانه کنيد. خداوند تخلف‌کنندگان از حضور در لشگر اسامه را لعنت کند.» از آنجا که رسول خدا از نقشه‌ها و توطئه‌هاي منافقين آگاه بود و آنها را پيش‌بيني مي‌نمود، در حالي که از بيماري خود رنج مي‌برد به مسجد آمد و خطاب به مردم فرمود:« اي مردم! آتش فتنه برافروخته شده و فتنه مانند پاره‌هاي شب تاريک ظهور کرده است.» و همچنين مي‌فرمود: «من از ميان شما مي روم، ولي دو چيز ارزشمند در ميان شما باقي مي گذارم: قرآن و عترت. تا وقتي به اين دو با هم تمسک بجوييد، هرگز گمراه نمي‌شويد و اين دو هرگز از يکديگر جدا نمي‌شوند تا هنگامي که در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.»
وصيت مکتوب
پيامبر اکرم در بستر بيماري فرمود: براي من قلم و دواتي بياوريد تا براي شما چيزي بنويسم که پس از من گمراه نشويد. ليکن بعضي از اصحاب با مخالفت خود، مانع مکتوب‌شدن وصيت آن حضرت شدند. ابن عباس پس از اين واقعه مي‌گريست و مي‌گفت: «بزرگترين مصيبت براي اسلام اين بود که اختلاف اصحاب، مانع از آن شد که پيامبر وصيت مورد نظر خود را بنويسد.»
رحلت
رسول خدا صلي الله عليه و آله در مدتي که در بستر بيماري بود، سفارش‌هاي گوناگوني به مردم و اصحاب، به‌ويژه درباره‌ي دخترش فاطمه عليهاسلام و موضوع جانشيني امام علي عليه السلام فرمود. تا سرانجام ظهر روز دو شنبه بيست و هشتم ماه صفر سال يازدهم در حالي که سر مبارکش بر سينه علي عليه السلام بود از دنيا رفت. پارچه اي يماني بر روي پيکر مبارکش کشيدند و چيزي نگذشت که خبر درگذشت پيامبر در سرتاسر مدينه پيچيد . علي عليه السلام طبق وصيت پيامبر که فرموده بود نزديک‌ترين کس به من غسلم دهد، اٌن حضرت را غسل داد و کفن نمود. سپس ياران پيامبر دسته‌دسته بر پيکر او نماز گزاردند. آنگاه در همان حجره‌اي که در‌گذشته بود به دست امام علي عليه السلام به خاک سپرده شد. سفوان ناحيه اي است در منطقه بدر و لذا نام ديگر غزوه بدر مي باشد .
لطفا منتظر باشید ...
