است ، ولى در دعاهاى اولياى الهى و كرامت هاى صادره از آن ها صحبت تحدى در كار نيست .كرامات ، برگهاى افتخار براى انسان هاست .كرامات سبب مى شود كه علاقه مردم به اهل بيت بيشتر شود.كرامات ، رابطه بين عاشق و معشوق است .كرامات ، با خواسته خداوند تحقق مى يابد.كرامات از چشمه الهى منشاء مى گيرد و تمام شدنى نيست .كرامات اهل بيت با توسل و دعا و مناجات و اشك چشم و دل سوخته به دست مى آيد.كرامات ، هديه از خداوند به انسان ها است .كرامات سبب مى شود انسان به عظمت ، قداست و حقانيت اهل بيت پى ببرد.كرامات امرى است خارق العاده كه به وسيله تقرب به پيشگاه خداوند و لطافت روح و صفاى باطن از انسان
صادر مى شود.اعتقاد به معجزات انبياء و ائمه اطهار - عليهم السلام - لازم و ضرورى و انكار آن گناه است .امام كاظم (ع ) مى فرمايد: (( گناهكارترين مردم كسى است كه بر آل محمد(ص ) طعنه بزند و سخن آنها را تكذيب
و معجزاتشان را انكار كند )) .هر كسى كه معجزه را انكار كند جاهل است ، چون اولا صاحب اعجاز داراى عصمت مى باشد، ثانيا اعجاز براى
تقويت ايمان صورت مى گيرد، ثالثا به اذن خداوند تحقق پيدا مى كند.اگر مى خواهيم معجزات و كرامات ائمه را بپذيريم ، بايد پرده حجاب و غفلت كنار رود.كرامات امام على (ع ) بسيار است ، اما جاى تعجب است كه مردم با وجود ديدن اين همه كرامات ، باز هم به
عنادورزى خويش با آن حضرت ادامه دادند.اگر مى خواهيم كرامات و عنايات امام على (ع ) نصيب ما بشود، بايد قلب آماده و دل سوخته داشته باشيم ،
از امام على (ع ) خواسته هاى كوچك طلب نكنيم و چيزى بخواهيم كه تا ابد بماند، شفاى جسم و رفع فقر
خواسته هاى اندكى است . از امام على (ع ) بخواهيم كه هنگام مرگ و موقع جان دادن و در تاريكى و تنهايى
عالم برزخ و در پل صراط و ميزان و حساب او را ببينيم و به فرياد ما برسد.از امام على (ع ) با تمام وجود مى خواهم كه بهترين كرامات را كه شفاى قلب و زيارت قبرش و شفاعت در روز
قيامت مى باشد، نصيب همه شيعيان كه با نام و ياد او زنده هستند بگرداند، به خصوص براى برادران و
خواهران ، از جمله كادر ويراستارى ، حروفچينى ، طراحى و مديريت انتشارات سلسله كه در تدوين و چاپ و
نشر اين نسخه و داروخانه معنوى نقش به سزايى داشتند.عباس عزيزى - قم
رمضان 1420/ آذر ماه 1378.
معجزات امام على عليه السّلام
اعجاز امام على عليه السّلام
1 - دعاى باران
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ مردم از كمى باران به حضرت على (ع ) شكايت كردند، و حضرت (از خدا) طلب باران كرد و فورا باران نازل شد،به طورى كه از زيادى آن به او شكايت كردند، و باز دعا كرد تا از ميزان باران كم شد.(1)