122- جنگ نهروان - 320 [س‍ی‍ص‍د و ب‍ی‍س‍ت‌] داس‍ت‍ان‌ از م‍ع‍ج‍زات‌ و ک‍رام‍ات‌ ام‍ی‍رال‍م‍ؤم‍ن‍ی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

320 [س‍ی‍ص‍د و ب‍ی‍س‍ت‌] داس‍ت‍ان‌ از م‍ع‍ج‍زات‌ و ک‍رام‍ات‌ ام‍ی‍رال‍م‍ؤم‍ن‍ی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ (علیه السلام) - نسخه متنی

عباس عزیزی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

از اصبغ بن نباته روايت كرده كه گفت : اميرالمؤ منين (ع ) ما را به رفتن از كوفه به مداين امر فرمود،
روز يكشنبه حركت كرديم ، عمروبن حريث با هفت نفر ديگر تخلف كرده رفتند در جايى در حيرة كه خورنق
ناميده مى شد، گفتند: در اين بين تفريحى مى كنيم و روز چهارشنبه حركت مى كنيم ، و قبل از آن كه حضرت ،
اقامه جمعه كند به او ملحق مى شويم ، پس در حين غذا خوردن بودند كه سوسمارى پيدا شد، و شكارش كردند و
عمروبن حريث آن را گرفت و دستش را نگه داشت و گفت : بيعت كنيد، اين فرمانرواى مؤ منان است ، و آن را هفت
نفر با او بيعت كردند و خود عمرو هشتم بود، و شب چهارشنبه حركت كردند، و روز جمعه هنگامى كه على (ع )
خطبه مى خواند به مداين وارد شدند و از يكديگر جدا نشده بودند و همه با هم بودند كه بر در مسجد فرود
آمدند، و چون داخل شدند اميرالمؤ منين (ع ) نگاهى به آنها كرد و فرمود: ايهاالناس ، همانا پيغمبر(ص )
هزار حديث سرى به من فرمود كه در هر حديثى هزار در است ، و هر درى را هزار كليد است ، و من شنيدم خداى
عزوجل مى فرمايد: (( روزى كه هر عده اى را به امامشان مى خوانيم ، سوره اسراء آيه 69 )) و من براى شما به
خدا قسم ياد مى كنم كه هشت نفر روز قيامت مبعوث مى شوند كه به امامشان كه سوسمارى است خوانده مى شوند،
و اگر مى خواستم نامشان را مى بردم .

(اصبغ ) گفت : عمرو بن حريث را ديدم كه چون شاخه درخت خرما، از شرم و از ملامت اميرالمؤ منين (ع ) بر زمين
افتاد.(134)

122- جنگ نهروان

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ


در جنگ نهروان جاسوسان خوارج به ايشان گفتند: لشكر اميرالمؤ منين چهار هزار سوارند، گفتند:

تيراندازى به آنها نكنيد، و شمشير هم به رويشان نكشيد، بلكه هر يك از شما با نيزه به يكى از آن ها
حمله كند و او را بكشيد، اميرالمؤ منين (ع ) اين مطلب را به علم غيب فهميد و به اصحابش فرمود: نيزه به
آنها نزنيد، و تيراندازى هم نكنيد، بلكه شمشيرها را برهنه كنيد و وقتى رقيب به جانب هر كس آمد نيزه
او را بگيرند، و به او حمله كرده به قتلش رساند، كه ده نفر شما كشته نشود، و ده نفر آنها نجات يابد، و
چنان شد كه فرمود.(135)

123- پيشگويى قتل مرد خثعمى

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ


اهل كوفه با على (ع ) بيعت كردند كه تسليم آن جناب باشند، و على (ع ) بر آنها شرط كرد كه به كتاب خدا و
سنت پيغمبر(ص ) عمل كند، پس مردى از قبيله خثعم آمد، حضرت فرمود: بر عمل به كتاب خدا و سنت پيغمبر بيعت
مى كنى ؟

گفت : نه بلكه بر كتاب خدا و سنت پيغمبر(ص ) و طريقه ابوبكر و عمر (يعنى بايد به روش آنها نيز رفتار كنى
).

فرمود: من طريقه ابوبكر و عمر را با كتاب خدا و سنت پيغمبر(ص ) داخل نمى كنم ، خثعمى نپذيرفت و على (ع )
هم غير از كتاب و سنت را قبول نكرد، تا آن جا كه گفت : پس على (ع ) فرمود: گويا تو را مى بينم كه در اين
فتنه كوچ كرده اى و گويا مى بينم كه سم اسبان من صورت تو را مجروح كرده اند، و آن مرد به خوارج ملحق شد
و در جنگ نهروان كشته شد، قبيضه گفت : در جنگ نهروان او را ديدم كشته شده و اسب ها صورتش را پامال كرده
و سرش ‍ را شكسته اند، و اثر پاهايشان در صورتش مانده ، پس گفتار على (ع ) را به ياد آوردم و گفتم : خدا
ابوالحسن را خير دهد، هرگز، لب به هيچ نگشود جز اين كه واقع شد.(136)

124- خبر از مردى شكم پاره

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ


اميرالمؤ منين (ع ) در يكى از سخنان خود به اهل كوفه كه بعد از او با معاويه رو به رو مى شوند، از آينده
چنين خبر مى دهد:

(( آگاه باشيد كه به زودى بعد از من ، مردى گشاده گلو و شكم برآمده (يعنى معاويه بر شما غالب مى شود. مى
خورد آنچه بيابد و مى خواهد آنچه نيابد. ))
گويند: معاويه هر چه مى خورد، سير نمى گشت تا اين كه مى گفت : سفره را برچينيد، خسته شدم و سير نگشتم .

/ 162