نخواهد بود.

به منظور صرفه جويى در وقت
كيفيت نوشتن شكل فيش بردارى با استفاده از علائم اختصارى است كه قبلاً به
آن ها اشاره شد
وجايگاه اين علائم در ذيل هرمطلب و بعد از ذكر مأخذ و در داخل پرانتز خواهد بود
كه
نمونه اى از آن در پايان اين قسمت نشان داده شده است.

تذكر
چنان چه در يك فيش ـ به عللى ـ چند شكل فيش بردارى مورد استفاده قرار گيرد; مثلاً هم عين عبارت وهم
ترجمه آن آورده شده باشد
در اين صورت علامت هاى اختصاريِ هر كدام در فيش نوشته مى شود.

با توجه به آن چه گفته شد نمونه اى از يك فيش مطالعاتى و تحقيقاتى كه موضوع كلى آن (تعليم و تربيت) و
موضوع عامش (كليات تربيت) وموضوع خاص آن (عوامل تربيت) وموضوع اخصش (پدر ومادر) است به صورت زير است:

7
روش طبقه بندى و بازيابى فيش ها

ازمسائل مهم ديگرى كه در فيش بردارى واستفاده صحيح و سريع از فيش ها در مراجعات بعدى بايد بدان توجه
شود روش طبقه بندى و بازيابى فيش هاست.

طبقه بندى و تنظيم فيش ها ممكن است بر اساس (موضوع) يا (نام مؤلف) يا (عنوان كتاب و مأخذ) و يا (تاريخ و
زمان) صورت گيرد
ولى دسته بندى فيش ها در تحقيقات ومطالعات غالباً بر اساس (موضوع) و به شكل زير خواهد
بود كه در كدگذارى موضوعات نيز به آن اشاراتى شد:

1. (موضوعات كلى) مانند اخلاق

فقه

تاريخ

فيزيك

شيمى

رياضى و نظير آن بر اساس (حروف الفبا) تنظيم مى
گردد
و براى هر كدام
يك (برگه راهنما) كه مقدارى بلندتر است در نظر گرفته مى شود تا بازيابى مطالعات
وتحقيقات ساده تر گردد. البته مى توان رده بندى ده گانه (ديو ئى) راكه شامل عناوين (آثار كلى و متفرقه)
(فلسفه)

(دين)

(علوم اجتماعى)

(زبان)

(علوم خالص)

(علوم عملى)

(هنرها)

(ادبيات) و(تاريخ) است به كار
گرفت(1)
ولى همان گونه كه قبلاً گفته شد در تحقيقات ساده ومتوسط به موضوعات كلى ديوئى نيازى نيست.

2. بعد از برگه راهنماى موضوعات كلى