استقلال زن - زن در آیینه جمال و جلال نسخه متنی

استقلال زن

انسان خواه زن، خواه مرد ابزار فراوانى براى تكامل در اختيار خود دارد، وهرگز خودش ابزارى براى كالاهاى دنيا و متاع زودگذر آن نخواهد بود. چه اين كه وظايفى كه براى انسان ها تعيين شده هرگز او را به صورت ماشين كار و ابزار رفع نياز در نمى آورد و در اين جهت هيچ امتيازى بين زن و مرد نيست تا گفته شود: نگرش اسلام به زن نگرش ابزارگونه است و زن به عنوان موجود وابسته تلقّى مى شود. مثلاً هميشه مى گويند: زنِ نمونه يك همسر خوب، يك مادر خوب و... است، گويا براى خود او اصالتى نيست وهمواره او را با ارزشهاى مردانه مى سنجند. البته اين گونه تعبيرها براى مرد نيز وجود دارد وهرگز منظور از اين تعابير حذف استقلال هويّت انسانى زن يا مرد نبوده و مقصود آن نيست كه زن چون همزه وصل است كه بين مردها سقوط كند، يا ابزار خانواده يا جامعه گردد تا ديگران به كمال برسند و او هماره در حدّ ابزار بماند، چون انسان متكامل، داراى شؤون گوناگون است ونشانه كمال او در چهره وظايف محوّله ظهور مى نمايد. خوبى يا بدى زن در سيماى سِمَت هاى ياد شده متبلور است چه اين كه خوبى يا بدى مرد نيز در چهره وظايفِ خاصِ خويش جلوه گر مى باشد، هريك از آنان نتيجه عمل خود را مى بينند و قرب وبعدشان در گرو عمل خود آنها است. غرض آن كه هرگز زن موجودِ وابسته نيست تا حقوقِ وابستگى دريافت نمايد وهيچگاه هويّت ابزارى ندارد تا از استقلال ذاتى محروم باشد. نشانه مسؤوليت متقابل زن و شوهر در حريم خانوادگى را مى توان از بيان رسول اكرم صلى الله عليه و اله استنباط كرد كه آن حضرت چنين فرمود: «الرجل راع على اهل بيته وكلّ راع مسؤول عن رعيّته، والمراة راعية على مال زوجها، ومسؤولة عنه ». (1) يعنى مرد مسؤول تامين نياز ونگهدارى تامين نياز ونگهدارى اهل خانه است و زن مسؤول حفظ و نگهدارى مال شوهر مى باشد و هر مسؤولى در قبال مسؤوليتى كه دارد متعهد مى باشد.

1. جامع احاديث الشيعه، ج 20، ص 255.