ازدواج، يك هويت دينى - زن در آیینه جمال و جلال نسخه متنی

ازدواج، يك هويت دينى

ارزش زن به عنوان هويت دينى وقتى روشن مى شود كه گوشه اى از اسرار نكاح و رموز ازدواج از زبان صاحب وحى بازگو شود تا معلوم گردد كه زن نه تنها ملعبه مرد نيست و نه تنها وابسته نمى باشد و نه تنها ابزار نيست بلكه چون بناين مرصوصى است كه مرد را از پرتگاه دوزخ مى رهاند و از انحراف نجات مى دهد و باهم از خطر تيرگى و تاريكى آسوده مى شوند وهماهنگ هم راه فلاح و صلاح و نجاح را طى مى كنند و از طلاح و تباه و تبار مى رهند. رسول اكرم حضرت محمد بن عبدالله(ص) چنين مى فرمايد: «من تزوج احرز نصف دينه » (1) يعنى مردى كه با زن ازدواج نمايد و زنى كه با مرد عقد زناشويى ببندد هركدام نصف دين خود را حفظ نموده اند. يعنى هويت مرد براى زن در نكاح ونيز هويت زن براى مرد در ازدواج يك هويت دينى است نه غريزى و آميزش حيوانى كه در هر نر و ماده اى يافت مى شود، و باز پيامبر گرامى اسلام(ص) مى فرمايد: «ما من شاب تزوج في حداثة سنه الا عج شيطانه: يا ويله عصم مني ثلثي دينه، فليتق الله العبد في الثلث الاخر» (2) يعنى هيچ جوانى نيست كه در عنفوان جوانى ازدواج نمايد مگر آن كه شيطان مراقب وى ناله بر مى آورد كه: او دو سوم دين خود را از من حفظ نموده است، بنده خدا بعد از ازدواج بايد درباره يك سوم ديگر دين خود پرهيزكار باشد. در اينحال مرد يا زن جوان كه پيوند زندگى مشترك را مى بندد با اين عمل بخش مهم دين خود را حفظ مى نمايند. چنين نگرشى ملكوتى به زن ونگاه الهى به ازدواج و بينش آسمانى به تشكيل كانون مشترك زناشويى، هرگز مرد را وابسته يا آزاد نمى بيند و زن را نيز از نگاه وابستگى و ابزارى مصون مى داند.

1- جامع احاديث الشيعه، ج 20، ص 8.

2- همان ماخذ، ص 9.