حق مدارى و هوا مدارى - زن در آیینه جمال و جلال نسخه متنی

حق مدارى و هوا مدارى

نظام خانواده حكومت اسلامى همچون خود حكومت الهى در مدار حق مى گردد نه غير آن، توضيح آن كه حق مطلق كه حتى از قيد اطلاق منزه بوده وهيچ تعينى او را محدود نمى نمايد همان ذات اقدس خداوند است كه احدى را به كنه ذات او راهى نيست و خود ذات مطلق نيز موضوع هيچ مساله اى قرار نمى گيرد، زيرا هماره از تعين هاى او بحث مى شود كه همه آنها اسماى حسناى خداوند را نشان مى دهند. اما حق متعين كه ظهور و فيض همان حق مطلق است، مدار سير انسان هاى محقق و متحقق بوده كه مى كوشند در محور آن حركت نمايند و از شعاع او فيض گيرند، كه چنين اشخاصى را حق مدار مى گويند و اينان همان امامان معصوم و اهل بيت طهارت عليهم السلام اند و پيروان راستين اينان در مدار قلب فطرى خود حركت مى نمايند كه آنها را به معرفت امام به نورانيت، رهبرى مى نمايد و به محبت امام هدايت مى كند كه اين گروه قلب مدارند. و از اين دو گروه گذشته هوامدارانى هستند كه در محور هوس خويش مى گردند، نه در مدار قلب كه تابع حق مداران مى باشد. لازم است در تمام مسائل حقوقى، اعم از حقوق خانواده و حقوق جامعه به جاى مردسالارى، زن سالارى، والى و ولى سالارى ونظاير آن از تعابير موهومى كه نشان مى دهد شخص معين يا صنف خاص با اعتماد بر آراى شخصى خويش در قلمرو قدرت خود حكم مى راند، عنوان حق مدارى وحق سالارى مطرح گردد تا هيچكس خيال خام ربوبيت را چه در محل زندگى و چه در محل كار و چه در حوزه هاى كوچك و چه در حوزه اى بزرگ در سر نپروراند و هرگز معارف حقوقى اسلام كه در مدار حق فطرى تدوين شده و دست غير معصوم آن را لمس نكرده و فكر غير طاهر آن را به ارمغان نياورده با اميال عده اى كه تمام ارزشها را در قدرت ظاهرى مى دانند و همان را نيز معيار تفاوت يا تساوى انسان ها مى نگرند مشوب نسازند. در پايان اين پيشگفتار به عنوان حسن ختام آيه مباركه سوره فاطر را كه هوامدار را از قلب مدار جدا كرده وقلب محور را تابع حق مدار مى داند و حق مدار را سابق به تمام خيرها معرفى مى كند نقل مى نمايم:

ثم اورثنا الكتاب الذين اصطفينا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه ومنهم مقتصد ومنهم سابق بالخيرات باذن الله ذلك هو الفضل الكبير (1) سپس اين كتاب را به بندگان خود كه آنان را برگزيده بوديم، به ميراث داديم پس برخى از آنان بر خود ستمكارند وبرخى از ايشان ميانه رو، و برخى از آنان در كارهاى نيك به فرمان خدا پيشگامند و اين خود توفيق بزرگ است. روايات فراوانى در ذيل آيه مزبور آمده كه «سابق بالخيرات » را امام معصوم مانند اهل بيت طهارت مى داند و «مقتصد» را عارف به امام و آشناى به حق او معرفى مى كند و «ظالم لنفسه » را هوس مدار مى داند كه نه خود در مدار حق حركت مى گند و نه حق مداران را مى شناسد و پيروى آنها را بر مى گزيند. (2) غرض آن كه در تبيين حقوق خانواده مانند حقوق جامعه جز حق مدارى چيزى مطرح نخواهد بود وتمام كوشش بايد براى شناخت اين فرهنگ واجراى حدود الهى آن مصروف گردد. پايان دعوت بهشتيان مانند آغاز كتاب خدا، حمد خداست.

1- فاطر،31.

2- براى روشن تر شدن تفسير روائى آيه مزبور به تفسير شريف نورالثقلين، ج 4، ص 365 -361 مراجعه شود.