21- هنگامى كه به مردم رحمتى پس از زيانى كه به آنها رسيده مىچشانيم آنها در آيات ما مكر مىكنند (و دست به توجيهات ناروا براى آن نعمت و رحمت مىزنند) بگو خداوند از شما سريعتر چارهجويى مىكند، و رسولان ما آنچه مكر مىكنيد (و نقشه مىكشيد) مىنويسند.22- او كسى است كه شما را در خشكى و دريا سير مىدهد تا اينكه در كشتى قرار مىگيريد و بادهاى موافق آنها را (به سوى مقصد) حركت مىدهند و خوشحال مىشوند ناگهان طوفان شديدى مىوزد و امواج از هر سو به سراغ آنها مىآيد و گمان مىبرند هلاك خواهند شد در اين موقع خدا را از روى اخلاص عقيده مىخوانند كه اگر ما را نجات دهى حتما از سپاسگزاران خواهيم بود.23- اما هنگامى كه آنها را رهايى بخشيد، (دوباره) در زمين، بدون حق، ستم مىكنند اى مردم ستمهاى شما به زيان خود شماست، بهرهاى از زندگى دنيا (مىبريد) سپس بازگشت شما بسوى ماست و (خدا) شما را به آنچه عمل مىكرديد خبر مىدهد.