[سوره يونس (10): آيات 28 تا 30] - تفسیر نمونه جلد 8

[سوره يونس (10): آيات 28 تا 30]

وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكانَكُمْ أَنْتُمْ وَ شُرَكاؤُكُمْ فَزَيَّلْنا بَيْنَهُمْ وَ قالَ شُرَكاؤُهُمْ ما كُنْتُمْ إِيَّانا تَعْبُدُونَ (28) فَكَفى‏ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ (29) هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (30)

ترجمه:

28- بخاطر بياوريد آن روز را كه همه آنها را جمع مى‏كنيم سپس به مشركان مى‏گوئيم شما و معبودهايتان در جاى خودتان باشيد (تا به حسابتان رسيدگى شود) سپس آنها را از هم جدا مى‏كنيم (و از هر يك جداگانه سؤال مى‏نمائيم) و معبودهايشان (به آنها) مى‏گويند شما (هرگز) ما را عبادت نمى‏كرديد!.

29- همين بس كه خدا ميان ما و شما گواه است كه ما از عبادت كردن شما غافل (و بيخبر) بوديم.

30- در آن هنگام (و در آنجا) هر كس عملى را كه قبلا انجام داده است مى‏آزمايد و همگى به سوى اللَّه، مولا و سرپرست حقيقتى خود باز مى‏گردند، و آنها را كه به دروغ شريك خدا قرار داده بودند گم و نابود مى‏شوند.

تفسير: يك صحنه از رستاخيز بت پرستان

‏
اين آيات نيز بحثهاى گذشته را در زمينه" مبدء" و" معاد" و وضع مشركان دنبال مى‏كند، و بيچارگى آنها را به هنگامى كه در محضر عدل الهى و در پيشگاه حسابرسى او حاضر مى‏شوند مجسم مى‏سازد.

نخست مى‏گويد:" به خاطر بياوريد روزى را كه همه بندگان را جمع‏