[سوره يونس (10): آيات 31 تا 33] - تفسیر نمونه جلد 8

[سوره يونس (10): آيات 31 تا 33]

قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ مَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ مَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَ فَلا تَتَّقُونَ (31) فَذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَما ذا بَعْدَ الْحَقِّ إِلاَّ الضَّلالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ (32) كَذلِكَ حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (33)

ترجمه:

31- بگو چه كسى شما را از آسمان و زمين روزى مى‏دهد و يا چه كسى مالك (و خالق) گوش و چشم‏هاست و چه كسى زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج مى‏سازد و چه كسى امور (جهان) را تدبير مى‏كند؟ به زودى (در پاسخ) مى‏گويند:

خدا، بگو پس چرا تقوا پيشه نمى‏كنيد (و از خدا نمى‏ترسيد)؟! 32- اينچنين است خداوند پروردگار حق شما، با اينحال بعد از حق جز گمراهى وجود دارد؟ پس چرا (از پرستش او) روى مى‏گردانيد؟! 33- اينچنين فرمان پروردگارت بر فاسقان مسلم شده كه آنها (پس از اينهمه طغيان و گناه) ايمان نخواهند آورد.

تفسير: [نشانه‏هاى پروردگار]

در اين آيات سخن از نشانه‏هاى وجود پروردگار و شايستگى او براى عبوديت است و بحثهاى آيات گذشته را در اين زمينه تعقيب مى‏كند.

نخست مى‏فرمايد: به مشركان و بت‏پرستانى كه در بيراهه سرگردانند" بگو