[سوره يونس (10): آيات 57 تا 58] - تفسیر نمونه جلد 8

2- حقيقت" ندامت" پشيمانى از انجام كارى است كه آثار نامطلوب آن آشكار شده است، خواه انسان بتواند آن را جبران كند و يا نتواند، و پشيمانى مجرمان در قيامت از نوع دوم است، و مكتوم داشتن آن به خاطر آن است كه آشكار ساختنش موجب رسوايى بيشتر مى‏شود.

[سوره يونس (10): آيات 57 تا 58]

يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ (57) قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (58)

ترجمه:

57- اى مردم! اندرزى از سوى پروردگارتان براى شما آمده، و درمان آنچه در سينه‏هاست، و هدايت و رحمت براى مؤمنان.

58- بگو به فضل و رحمت خدا بايد خوشحال شوند كه از آنچه گردآورى كرده‏اند بهتر است.

تفسير: قرآن رحمت بزرگ الهى

‏
در قسمتى از آيات گذشته بحثهايى در زمينه قرآن آمده، و گوشه‏اى از مخالفتهاى مشركان در آنها منعكس گرديده بود، در اين آيات به همين مناسبت سخن از قرآن به ميان آمده نخست به عنوان يك پيام همگانى و جهانى، تمام انسانها را مخاطب ساخته مى‏گويد:

" اى مردم از سوى پروردگارتان، موعظه و اندرزى براى شما آمد" (يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ).