از نگاه دانشمندان اماميّه، عزت، قوام و پاكى اسلام، كه در اين روايت منوط به وجود دوازده جانشين پيامبر(ص) شده است، تنها بر دوازده امام شيعه، منطبق است. مقصود از اسلام، احكام، دستورات و ارزشهاى اسلامى است. با بودن ائمه (ع) اسلام، محكم، منيع، و عزيز خواهد بود. ائمه معصومين، باعث عزت و شوكت اسلامند. اين امر، هيچ منافاتى با عدم به قدرت رسيدن و خلافت به معناى حكومت داشتن ائمه (ع) ندارد. چرا كه پيامبر (ص) از عزت و شوكت اسلام سخن مى گويند. عزت اسلام منوط به تحقق و عينيت يافتن احكام اسلام و حاكميت آن نيست. چه مردم بر آن عمل كنند چه نكنند، اسلام عزيز خواهد بود چنانكه، قرآن خود را بالاتر از همه و اسلام را عزيزترين دين معرفى مى كند. بديهى است كه عزت و آسيب ناپذيرى قرآن، ناظر به عالم عمل و حكومت نيست. خلاصه اينكه، عزت و پاكى و اسلام، به دو صورت قابل بيان است: اول: احكام و فرامين اسلام، صالح، پاك، عزيز و است. دوم: اسلام و حاكميت عملى آن مراد باشد. پيامبر (ص) به طور مطلق عزت و را بيان فرمودن اعم از اين كه مربوط به عالم باشد يا نه و در مورد دومى مى توان گفت كه پيامبر (ص) خواستند قضيه را به شكل قضيه حقيقيه بيان فرمايند. يعنى اين كه اگر از ائمه (ع) كه دوازده جانشين صالح هستند، تبعيت شود، حكومت اسلامى عزيز و قدرتمند و خواهد شد. پس اگر عزت اسلام را مى خواهيد از ائمه (ع) تبعيت كنيد اين سخن، بنها از آن دانشمندان شيعه اماميه نيست، بلكه عالمان اهل سنت نيز بدان معترفند. 1- ابن تيمه مى گويد: اشار رسول الله (ص) الى الحسب و قال هذا امام، ابن امام، اخو امام ابو ائمة تسعة (در مدارك اماميه، در آخر اين روايت آمده است اخرهم مهديّهم، اخرهم القائم و اخرهم قائهم) 2- فضائل و زندگانى ائمه معصومين (ع) توسط دانشمندان اهل سنت بيان شده است.