در بخش نخست، با نگاهى به اسناد و مدارك جمع قرآن، در برابر رواياتى كه مى گويد جمع قرآن پس از پيامبر بوده، اخبارى داريم كه روشن مى كند قرآن در عهد پيامبر جمع و تأليف گرديده و آيه ها و سوره هاى آن منظم و مرتب شده است. از جمله آن كه در ترمذى در جامع صحيح و يعقوبى در تاريخش و بسيارى از محدثين چنين نقل كرده اند: «و كان كلّما انزل عليه شىء من القرآن امر به كتابته و يقول فى مفترقات الآيات: ضعوا هذه فى سورة كذا»هر گاه بر پيامبر آيه و سوره اى نازل مى شد، مى فرمودند كه آنها را بنويسيد و درباره آيه هاى پراكنده مى فرمودند كه اين آيه را در فلان سوره قرار دهيد. اگر اين خبر را در كنار روايات بسيارى بگذاريم كه حكايت از اهتمام فراوان پيامبر به كتابت، گردآورى، حفظ و جمع قرآن مى كند، مى توان چنين استنباط نمود كه جمع و ترتيب، در عصر ايشان بوده است و نشان مى دهد كه ممارست و نظارت دقيق بر كار نويسندگان وحى داشته اند و اگر چيز تازه اى بر حضرت نازل مى شد كسى از نويسندگان را مى خواندند كه اين آيات را در جايى كه چنين و چنان است، بگذاريد، يا اين سوره را در كنار فلان سوره بگذاريد. به عنوان نمونه بنگريد به دو خبر زير: 1- خازن در تفسير لباب التأويل نقل مى كند: «ان جبرئيل عليه السلام كان يقول ضعوا كذا فى موضع كذا»جبرئيل همواره مى گفت اين را بگذاريد در اين جا و يا در آن جا. 2- ابن عباس به نقل سنن ابى داود نقل مى كند كه: «كان رسول الله اذا نزلت عليه سورة دعا بعض من يكتب فقال: ضعوا هذه السورة فى الموضع الذى يذكر فيه كذا و كذا»همواره پيامبر خدا چنين بود كه هر گاه سوره اى بر حضرت نازل مى شد كاتبان را مى خواست و مى فرمود. اين سوره را در اين موضع قرار دهيد.