ابو هريره نقل مى كند كه مورچه اى پاى يكى از پيامبران را نيش زد آن پيامبر هم ناراحت گرديد و دستور داد كه لانه مورچه ها را آتش زدند در اين هنگام از طرف خداوند توبيخى بدين صورت صادر گرديد كه: اى پيامبر من! آيا به جهت نيش زدن يك مورچه امتى را كه تسبيح خدا را مى گويند آتش مى زنى!اين حديث را نيز بخارى و مسلم در صحيح خود نقل نموده اند.و بنا به مضمون حديث ديگرى كه در صحيح ترمذى آمده است و قسطلانى و ابن حجر نيز آن را تأييد نموده اند اين پيامبر قسى القلب كه هزاران مورچه و ذى روح را به جرم نيش زدن يك مورچه به آتش كشيده است همان «موسى» پيامبر خدا بوده است.از اين حديث كه معلوم نيست ابوهريره از كدام داستان ساز و افسانه گو گرفته است استفاده مى شود كه موسى بن عمران (ع) به جرم يك مورچه از صدها مورچه بى گناه انتقام گرفت در صورتى كه امير مؤمنان (ع) مى گويد به خدا سوگند اگر اقاليم هفتگانه را در اختيار من بگذارند كه با گرفتن طعمه مورچه اى از دهانش معصيت خدا را مرتكب شوم هرگز زير بار چنين عملى نخواهم رفت و چنين ظلمى از على بن ابيطالب به مورچه اى متوجه نخواهد گرديد.