4- رسول خدا عده اى را بدون ارتكاب جرم مجازات مى نمود!
مانند حديثهايى دروغ و ساختگى كه در فصول گذشته آورديم حديث ديگريست كه در صحيحين و كتب مورد اعتماد ديگر اهل سنت با متون و اسناد مختلف نقل شده است كه پيامبر اكرم (ص) در آخر عمرش عده اى را با اينكه مرتكب جرمى نشده بودند مجازات نمود مجازاتى نمود و مجازاتى خنده آور غير عقلانى. خلاصه اين داستان كه به نا حديث «لدود» معروف شده اين است كه: در روزهاى آخر عمر پيامبر و در دوران شدت مرضش كه در حال اغما و بيهوشى به سر مى برد با صلاحديد همسران و يا اصحاب آن حضرت دوا و معجون تلخى كه به افراد مبتلا به سينه پهلو مى دادند به دهان وى ريختند و چون آن حضرت بهوش آمد و احساس نمو كه به دهانش دوا ريخته شده است سوگند ياد نمو كه بايد به مجازات اين عمل به دهان تمام كسانى كه در مجلس حضور دارند به جز عباس از آن داروى تلخ ريخته شود و طبق دستور اكيد و سوگند آن حضرت به دهان يكايك حضار مجلس به جز عباس دوا ريخته شد تا نوبت به همسران آن حضرت رسيد يكى او آنان (ميمونة)اصرار كرد كه من روزه هستم ولى به حرف او گوش نداد زيرا رسول خدا (ص) بر اين امر تأكيد نموده، سوگند ياد كرده بود. حديث «لدود» كه بطور خلاصه در صحيح بخارى و صحيح مسلم از عايشه نقل شده است چنين است: در دوران مرض پيامبر به دهان وى دوا «لدود» ريختيم و آن حضرت اشاره مى كرد كه نريزيد ما گفتيم چون او مريض است از خوردن دارو امتناع مىورزد ولى چون بهوش آمد گفت مگر من شما را از ريختن دوا نهى ننمودم گفتيم ما فكر كرديم كه در اثر مرض از خوردن آن كراهت داريد آنگاه فرمود نبايد به جز عباس كسى در اين خانه بماند مگر اينكه در جلو چشم من به دهان وى از همين دوا ريخته شود. در زمينه اينگونه احاديث و نقد و بررسى آنها مى توانيد به كتاب ارزشمند «سيرى در صحيحين» مراجعه نمائيد.
لطفا منتظر باشید ...
