هنگامى كه امام رضا (ع) از شهر نيشابور مى گذشت علاقمندان گرد او را گرفته و تقاضاى بيان حديثى كردند امامرضا حديثى را كه از پرد خود شنيده بود و پدرش از پدرش تا پيغمبر اكرم و او از جبرئيل و او از خداى متعال اين چنين بيان فرمودند كه خداوند مى فرمايد: «كلمة لا اله الا الله حصنى فمن دَخَلَ حصنى أمِنَ من عذابى» يعنى توحيد قلعه من است كه هر كه در آن وارد شود از عذاب من ايمنى خواهد داشت امام رضا (ع) اين حديث را فرمود و حركت كرد چيزى نگذشت كه مردم ديدند امام رضا فرياد مى زند (شروطها و انا من شروطها) توحيد با شروطش قلعه الهى است و من خود يكى از آن شروطم امام رضا(ع) در اينجا ميان توحيد و امامت رابطه شرط و مشروط بر قرار نموده همان رابطه اى كه ميان ماشين و چرخ آن يا ميان نماز با وضو است كه بدون امامت پاى توحيد مردم مى لنگد و تا مادامى كه توحيد مطرح است رهبرى معصوم هم مطرح است آن هم رهبرى زنده و شاهد.
لطفا منتظر باشید ...
