مقام حضرت معصومه - مقام حضرت معصومه سلام الله علیها نسخه متنی

مقام حضرت معصومه

منبر حرم

آنچه در اين ستون مى‏آيد برگزيده‏اى از سخنرانى‏هاى حريم حضرت معصومه است. در اين شماره نكاتى از منبر حضرت حجة‏الاسلام و المسلمين فاطمى‏نيا كه در تاريخ‏3/2/72 در مورد حضرت فاطمه معصومه ايراد شده تقديم مى‏شود.

حشر با اهل‏بيت(عليهم‏السلام)

نكته‏اى از زيارت دعاى ابوحمزه ثمالى استفاده مى‏كنم. حضرت به ما ياد مى‏دهد كه بگوييم «سيدى اخرج حب الدنيا من قلبى‏» خداى من، محبت دنيا را از قلبم بيرون بينداز. سپس بگوييم «واجمع بينى وبين المصطفى وخيرة من عترته‏» بين ما و برگزيده و انتخاب‏شده از عترت او جمع‏كن.

درحقيقت اين دو لازم و ملزوم هم هستند. تنها اگر حب دنيا از دل بيرون‏رود اهل‏بيت نزول اجلال مى‏كنند. جمع بين دنيا و آخرت ممكن نيست.

صارت مشرقة وسرت مغربا
شتان بين المشرق والمغرب

بنابراين تنها راه درك اهل‏بيت(ع)، ترك امورى است كه تعلق به دنيا و امور آن را درپى دارند حشر با اهل‏بيت(ع) نيز به دو معنى است. معناى اخروى كه با اهل‏بيت محشور خواهيم‏شد و دنيوى كه خود مراتبى دارد. ممكن است ما ظاهر اهل‏بيت(ع) را درك‏نكنيم ولى آنها درحقيقت‏به ما اشراف دارند. توجه اهل‏بيت(ع) به ما همانند تابش خورشيد است كه به همه‏جا و همه‏كس مى‏تابد اما اگر اشعه‏هاى آن را با ذره‏بين در يك‏جا متمركز كنيم آن قسمت راء;ء مى‏سوزاند. اهل‏بيت(ع) برخى را مى‏سوزانند و فانى در خويش مى‏كنند اما در عين‏حال عنايت كلى به همه ما دارند. تنها با پاكيزگى روح مى‏توان حضورشان را درك‏كرد.

مقام حضرت معصومه(س)

1- محدثه:

حضرت فاطمه معصومه(س) غير از امام‏زاده‏بودن از بزرگان محدثين به شمار مى‏آيد. يكى از علماى بزرگ اهل‏سنت (محمدبن محمد جزرى) كه شافعى‏مذهب و متوفاى 832-830 بوده كتابى به نام «اسمل‏المناقب‏» در تلخيص «اسئل‏المطالب‏» دارد. حديثى را نقل‏كرده كه در سند به حضرت معصومه(س) ختم مى‏شود. اسناد زيادى وجوددارد كه در سلسله روايات به وى ختم مى‏شوند كه من تعدادى از آنها را به دست آورده‏ام.

2- شفاعت:

ما شفيع زياد داريم، رسول اكرم (اكرم‏الشفعاء) است، امام حسين (سفينة‏النجاة) است در مورد حضرت معصومه شيخ‏صدوق به سند خود در عيون اخبارالرضا از معصوم چنين نقل‏مى‏كند: فاطمه معصومه‏اى كه در قم مدفون است‏خدا به او شفاعتى داده كه همه شيعيان را مى‏تواند شفاعت‏كند.

شفاعت‏حضرت معصومه(س) نسبت‏به ما همچون مجاورت نور با ماست تنها زنگار دل است كه موجب مى‏شود مجاورت آن را درك‏نكنيم و از آن محروم بمانيم.

3- كرامت‏حضرت معصومه(س):

يكى از بزرگان نقل مى‏كرد در بغداد مردى مسيحى به مرضى سخت دچارشد كه هرروز نحيف‏تر مى‏شد همه انتظار مرگش را مى‏كشيدند خود گفته‏بود: از زندگى مايوس شدم. سر بر بالين نهاده خوابيدم بانويى را ديدم كه از من واست‏به حرم حضرت موسى‏بن جعفر (امام رضا) بروم گفتم تو كيستى؟ پاسخ‏داد: من معصومه خواهر رضا(ع) هستم. چون از خواب بيدارشدم خدمت‏يكى از علماى بزرگ رفتم او از من خواست‏شهادتين گفته به زيارت مشرف‏شوم من نيز چنان كردم. با دلى شكسته رازدل گفتم حالتى به من دست‏داد كه گويا احساس كردم سنگينى كوهى از دوشم برداشته‏شد و به اين ترتيب مرضم ازبين رفت.