شعر - شعر نسخه متنی

هرچند دل به ياد تو تنها نشسته است
اينك به باغ عاطفه‏ام غنچه‏اى اميد
يك لاله در كوير سكوتم زجنس عشق
هرلحظه‏اى زچشم قلم مى‏چكد غزل
مولا به كوچه‏هاى دل آيينه كاشتم
يعنى نگاه من به تماشا نشسته است

ذره ذره گرد كوى تو چه زيبا مى‏رود
مى‏ربايد ساقه‏اى خورشيد نور از دركهت
هر دقيقه روح من مثل كبوترهاى تو
خامه مى‏بويد تمام واژه‏هاى سبز را
كلك مى‏كارد غزل در لابه لاى دفترم
اى شفيع عشق من با ياد رويت هرشبى
مى‏چكانم هرنگاهم را به روى سنگهايت
اين نگاه ناب من تا عمق دريا مى‏رود

اين روز را در شاديت امروز و فردا كرده‏ام
اى آبى سبز نجيب، آى آسمانى فام دل
اى خوب، اى آبى‏ترين، صافى، زلالى، ساده‏اى
امروز روز خوب‏توست، اى‏زينب، اى‏بانوى آب...
آنجا كه از سهم دعا دست دلم پر مى‏شود
بيمار با چشم شفا، از مرگ مى‏يابد رها
قفل بزرگ بسته را با دست تو واكرده‏ام